Front harzburski
 |
Ten artykuł należy dopracować |
Front Harzburski (niem. Harzburger Front) – koalicja antyrepublikańskiej opozycji prawicowej w Republice Weimarskiej.
Historia
Zgodnie z ustaleniami poczynionymi 9 lipca 1931 roku przez Adolfa Hitlera z Hindenburgiem, 11 października w Harzburgu odbyła się manifestacja, zorganizowana przez Stahlhelm, Niemiecką Narodową Partię Ludową (DNVP), Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partię Robotników (NSDAP) i inne sympatyzujące z nimi organizacje. Wspólna manifestacja zapoczątkowała działanie Frontu Harzburskiego skierowane przeciwko rządowi w Prusach i Rzeszy.
Koalicja nie przetrwała do wyborów prezydenckich w 1932 roku, kiedy niemiecko-narodowi i Stahlhelm wystawili kandydaturę Duesterberga, a narodowi socjaliści Hitlera.
Konserwatywni niemieccy nacjonaliści z DNVP, Stahlhelmu oraz niezależni byli także członkami rządu Adolfa Hitlera, utworzonego w styczniu 1933 roku. Gabinet ten nie powstałby bez wsparcia frakcji tradycyjnej prawicy oraz części byłych członków katolickiej partii Zentrum (np. Franz von Papen).
Zobacz też
Bibliografia
- Wielka Ilustrowana Encyklopedja Powszechna. T. XIX. Kraków: Gutenberg, 1932, s. 286.