Frumka Płotnicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frumka Płotnicka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1914
Pińsk

Data i miejsce śmierci

3 sierpnia 1943
Będzin

Przebieg służby
Siły zbrojne

Żydowska Organizacja Bojowa

Stanowiska

łączniczka

Główne wojny i bitwy

powstanie w getcie warszawskim,
powstanie w getcie będzińsko-sosnowieckim

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Frumka (Fruma) Płotnicka (Plotnitzki) (ur. w 1914 w Pińsku, zm. 3 sierpnia 1943 w Będzinie) – żydowska działaczka ruchu oporu w czasie II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Członkini syjonistycznej organizacji Dror, łączniczka Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) na terenie kraju, organizatorka samoobrony w getcie warszawskim oraz w Zagłębiu Dąbrowskim, uczestniczka powstania w getcie warszawskim oraz współorganizatorka (wraz z Józefem Kożuchem, Bolesławem Kożuchem i Cwi Brandesem) powstania w getcie będzińsko-sosnowieckim. Zginęła 3 sierpnia 1943 w bunkrze w Będzinie, broniąc się przed Niemcami.

Była posiadaczką paszportu paragwajskiego wystawionego przez Grupę Ładosia[1].

Kamienny blok Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów upamiętniający Frumkę Płotnicką przy ul. Dubois w Warszawie

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Pamięci Frumki Płotnickiej jest poświęcony jeden z pamiątkowych bloków sjenitowych, znajdujący się przy skrzyżowaniu ulic Niskiej i Dubois w Warszawie. Blok jest częścią Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów, biegnącego od zbiegu ulic Zamenhofa i Anielewicza aż do skrzyżowania ulic Dzikiej i Stawki.

13 marca 1957 została zarejestrowana w Jad Waszem jako ofiara Holokaustu na wniosek bratanicy Ilany Aviam.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jakub Kumoch (red.), Lista Ładosia [online], instytutpileckiego.pl, 24 października 2019, s. 66 [dostęp 2020-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]