Fryderyk Alembek

Fryderyk Alembek

Data i miejsce urodzenia	13 października 1598 Lwów
Data śmierci	1672
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Karmelici bosi
Diakonat	1620
Prezbiterat	1624

Fryderyk Alembek (ur. 13 października 1598 we Lwowie, zm. w 1672) – polski teolog, filozof, dziekan, kanonik, wikariusz, sekretarz królewski, kantor.

Życiorys

Fryderyk Alembek swoją edukację rozpoczął wstępując do karmelitów bosych w Krakowie. Następnie w 1616, chcąc kontynuować zdobywanie wiedzy, zapisał się na studia w Akademii Krakowskiej. Najpierw studiował na wydziale sztuk wyzwolonych, gdzie w 1620 otrzymał bakalaureat. Również na tym wydziale przez następne dwa lata prowadził wykłady. Po kilku latach Fryderyk Alembek postanowił zrezygnować z pełnionej funkcji. Jego rozbrat z nauką nie trwał długo. Powrócił na uczelnię i rozpoczął studia teologiczne. To zaowocowało tytułami doktora teologii i filozofii, które otrzymał wiosną 1634. Jeszcze wcześniej bo w 1620 przyjął niższe święcenia, dzięki czemu otrzymał probostwo w Żurawicy, które sprawował aż do śmierci. Następnie w 1624 został wyświęcony na kapłana.

Jego kariera jako duchownego rozwijała się bardzo dynamicznie. Dnia 26 października 1634 został dziekanem przemyskim, a niedługo później honorowym kanonikiem kapituły katedralnej. Jako dziekan, dokonał Fryderyk Alembek, wizytacji swojego dekanatu. Została ona zakończona w 1642. Doprowadziła do uporządkowania archiwów diecezjalnych, ustalenia stanu prawnego beneficjów i dostarczała informacje opisujące kościoły. W 1653 został mianowany protonotarjuszem apostolskim. Cztery lata później uzyskał tytuł sekretarza króla Jana Kazimierza. W tym samym roku w przemyskiej kapitule awansował na godność kantora. Sprawował również rolę oficjała i wikariusza, pomagając w ten sposób dwóm biskupom przemyskim: Piaseckiemu i Trzebickiemu. Pełnił również funkcje państwowe.

W roku 1650 działał w królewskiej komisji dla załagodzenia sporu między biskupami ruskimi.

Twórczość

Do największych jego dzieł zaliczana jest księga Status ecclesiarum dioecesis Premisliensis, która dotyczyła wizytacji z lat 1636-1642. Około 1830 roku oryginał zaginął, pozostały po niej jedynie liczne wypisy i wyciągi. Ponadto w Przemyślu zachowało się 7 jego rękopisów. Zawierają one między innymi następujące informacje: katalogi arcybiskupów halicko-lwowskich, katalogi biskupów, prałatów i kanoników, a także regesta ważniejszych aktów z ksiąg konsystorskich z lat 1470–1646. Pisał on również wiersze, które były drukowane w jego czasach studenckich w Krakowie. Stworzył także bardzo istotny w historii uzdrowisk opis źródeł mineralnych w Iwoniczu.

Bibliografia

• ks. Jan Kwolek, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 73-74.