Fryderyk Król

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fryderyk Król
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1895
Dzierzmowice na Śląsku Cieszyńskim

Data i miejsce śmierci

między 9 a 11 kwietnia 1940
Katyń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Polska Organizacja Wojskowa

Jednostki

74 Górnośląski Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)

Fryderyk Król (ur. 6 marca 1895 w Dzierzmowicach na Śląsku Cieszyńskim[1], zm. między 9 a 11 kwietnia[2] 1940 w Katyniu) – kapitan piechoty rezerwy Wojska Polskiego, nauczyciel, ofiara zbrodni katyńskiej[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Józefa i Józefy z Seberów.

Brał udział w wojnie 1918–1921. Jako członek POW uczestniczył w akcji plebiscytowej na Śląsku. Od 1923 w stopniu kapitana rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 z lokatą 1481, przydzielony do 74 pułku piechoty[4]. Podlegał pod PKU Katowice[5].

W okresie międzywojennym był kierownikiem szkół powszechnych na Śląsku Cieszyńskim i w Siemianowicach Śląskich[1]. Ostatnio dyrektor szkoły w Strumieniu w ówczesnym powiecie bielskim[2][3].

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. 20 września przebywał w więzieniu w Tarnopolu. Według stanu na 17 lutego 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku[2]. Między 7 a 9 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[2] – lista wywózkowa 017/3 poz. 36 nr akt 2889[6] z 5 kwietnia 1940. Został zamordowany między 9 a 11 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[2]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji 5 maja 1943 pod numerem 1017[2]. Przy szczątkach Fryderyka Króla w mundurze oficerskim znaleziono książeczkę oficerską, książeczkę oszczędnościową PKO, list nadany (data 7 stycznia 1940) przez Helenę Król, i list do Czerwonego Krzyża w Berlinie[7][8]. Figuruje na liście AM-193-1017 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF-30-01017. Nazwisko Króla znajduje się na liście ofiar (pod nr 950) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 114,w Nowym Kurierze Warszawskim nr 119 z 1943. W Archiwum Robla (pakiet 01017) znajduje się spis dokumentów i papierów znalezionych przy szczątkach, Król jest wymieniony w notatkach porucznika Pawła Brusa z 13, 20 września 1939 i 17 lutego 1940 (pakiecie 0765-05, 07, 19). Krewni do 1974 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty, miał córkę[1][2]. Mieszkał w Strumieniu.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976).
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 311.
  2. ↑ a b c d e f g УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 427.
  3. ↑ a b Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 146.
  4. ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1923, s. 338, 483.
  5. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw, Warszawa: MSWojsk., 1934, s. 546.
  6. ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 636.
  7. ↑ Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-08-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
  8. ↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 193.
  9. ↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  10. ↑ Franciszek Latinik: Walka o Śląsk Cieszyński w r. 1919. Cieszyn: 1934, s. 142. [dostęp 2020-05-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1923.
  • Rocznik Oficerski Rezerw, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1934.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
  • Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fryderyk_Król&oldid=65953561”