Fryderyk Pautsch

Tablica pamiątkowa we Wrocławiu

Fryderyk Pautsch (ur. 22 września 1877 w Delatynie, zm. 1 lipca 1950 w Krakowie) – polski malarz reprezentujący nurt folklorystyczno-ekspresjonistyczny w sztuce Młodej Polski.

Życiorys

Od 1898 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie, rok później kontynuował ten kierunek na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pod kątem artystycznym kształcił się w latach 1900-1906 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego. Od 1902 do 1905 pracował jako karykaturzysta w czasopismach Chochoł i Liberum Veto. W latach 1905-1906, dzięki otrzymanemu stypendium, edukował się w Académie Julian w Paryżu. Osiadł we Lwowie, skąd często urządzał wielomiesięczne wyprawy na polskie Pokucie. Od 1908 był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, a od 1912 wiedeńskiej grupy Hagenbund. W tym samym roku podjął pracę jako nauczyciel malarstwa dekoracyjnego w Królewskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu. W okresie I wojny światowej był żołnierzem armii austriackiej.

W 1919 został dyrektorem Szkoły Sztuk Zdobniczych w Poznaniu. Był współzałożycielem i pierwszym prezesem (od 1921) grupy artystów wielkopolskich „Świt”. W 1925 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie został profesorem Akademii Sztuk Pięknych, a także dwukrotnie w latach 1931 i 1936 również jej rektorem. W 1938 został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle.

W czasie okupacji wykładał w Państwowej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Krakowie. W 1945 powrócił do pracy w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Bibliografia

Wielkopolski słownik biograficzny. Poznań: PWN, 1981, s. 558-559. ISBN 83-01-02722-3.

Linki zewnętrzne

• Sylwetka Fryderyka Pautscha
• Malarstwo Fryderyka Pautscha