Fryderyk Pautsch
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 22 września 1877 Delatyn | |
| Data i miejsce śmierci | 5 lipca 1950 Kraków | |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Rakowicki | |
| Zawód, zajęcie | artysta malarz | |
| Odznaczenia | ||
  
| ||
Fryderyk Pautsch (ur. 22 września 1877 w Delatynie, zm. 5 lipca 1950 w Krakowie) – polski malarz reprezentujący nurt folklorystyczno-ekspresjonistyczny w sztuce Młodej Polski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Fryderyka (1854–1934) i Elżbiety. Od 1898 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie, rok później kontynuował ten kierunek na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pod kątem artystycznym kształcił się w latach 1900–1906 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego. Od 1902 do 1905 pracował jako karykaturzysta w czasopismach „Chochoł” i „Liberum Veto”. W latach 1905–1906, dzięki otrzymanemu stypendium, edukował się w Académie Julian w Paryżu. Osiadł we Lwowie, skąd często urządzał wielomiesięczne wyprawy na polskie Pokucie. Od 1908 był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, a od 1912 wiedeńskiej grupy Hagenbund. W tym samym roku podjął pracę jako nauczyciel malarstwa dekoracyjnego w Królewskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu. W okresie I wojny światowej był żołnierzem armii austriackiej.
W 1919 został dyrektorem Szkoły Sztuk Zdobniczych w Poznaniu. Był współzałożycielem i pierwszym prezesem (od 1921) grupy artystów wielkopolskich „Świt”. W 1925 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie został profesorem Akademii Sztuk Pięknych, a także dwukrotnie w latach 1931 i 1936 również jej rektorem.
W czasie okupacji wykładał w Państwowej Szkole Rzemiosła Artystycznego w Krakowie. W 1945 powrócił do pracy w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Zmarł 5 lipca 1950 w Krakowie[1]. Został pochowany 7 lipca 1950 na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera XXXVIII-4-23)[2][1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)[4]
- Złoty Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1938)[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Fryderyk Pautsch. rakowice.eu. [dostęp 2020-04-03].
- ↑ Zgon prof. Fryderyka Pautscha. „Dziennik Polski”. Nr 184, s. 2, 6 lipca 1950.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu rozwoju sztuki”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu sztuki oraz pracy pedagogicznej”.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 606 „za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielkopolski słownik biograficzny. Poznań: PWN, 1981, s. 558-559. ISBN 83-01-02722-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego (okres zaborów)
- Absolwenci Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
- Ludzie urodzeni w Delatynie
- Ludzie związani ze Lwowem
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Wawrzynem Akademickim
- Pochowani na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie
- Polscy malarze
- Polscy pedagodzy
- Rektorzy Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
- Urodzeni w 1877
- Wykładowcy Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
- Zmarli w 1950