Fundusz Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fundusz Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu – instrument finansowy służący pomocą podmiotom rozwijającym produkcję na rynek wewnętrzny i w zakresie handlu. Fundusz istniał w latach 1989–1990.

Utworzenie Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1989 r. o Funduszu Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu utworzono Fundusz w miejsce zniesionego Funduszu Rozwoju Rynku[1].

Zadanie Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Zadaniem Funduszu było gromadzenie środków finansowych i gospodarowanie tymi środkami z przeznaczeniem na wspomaganie przedsięwzięć na rzecz demonopolizacji handlu i wzrostu konkurencyjności na rynku oraz realizacji interesów konsumentów.

Dochody Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Dochodami Funduszu były:

  • część wpływów uzyskiwanych ze sprzedaży środków centralnych na przetargach walutowych, nie przekazywana na Fundusz Rozwoju Eksportu, w wysokości ustalonej przez Ministra Finansów w porozumieniu z Ministrem Rynku Wewnętrznego, odpowiednio do wartości walut obcych odprzedawanych przez przedsiębiorstwa eksportu wewnętrznego,
  • część wpływów stanowiących różnicę między cenami krajowymi towarów rynkowych, których import zastał sfinansowany ze środków centralnych, a kosztem importu, w wysokości ustalonej przez Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą w porozumieniu z Ministrem Rynku Wewnętrznego, stosownie do przepisów o Funduszu Rozwoju Eksportu,
  • odpisy w wysokości 2% w stosunku rocznym od łącznej sumy wpłat wniesionych w systemie przedpłat na samochody osobowe,
  • opłaty za nieprzestrzeganie przepisów dotyczących zaopatrzenia materiałowo-technicznego,
  • dochody z oprocentowania pożyczek i odsetek od zakupionych obligacji oraz otrzymane dywidendy,
  • dobrowolne wpłaty jednostek gospodarczych i inne wpłaty na Fundusz.

Zwiększanie środków Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Fundusz mógł zwiększać swoje środki w drodze prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności przez:

  • uczestnictwo w spółkach, przedsiębiorstwach wspólnych i mieszanych,
  • emisję obligacji,
  • zaciąganie pożyczek.

Zadanie Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Fundusz realizował zadania w szczególności przez finansowe wspieranie:

  • tworzenia nowych podmiotów gospodarczych prowadzących działalność handlową, konkurencyjnych w stosunku do już istniejących,
  • podmiotów gospodarczych rozszerzających swoją działalność na sfery handlu wewnętrznego i usług, zmonopolizowaną przez inne podmioty,
  • zakupów urządzeń zwiększających skuteczność odbioru jakościowego, a także prowadzenia działań na rzecz poprawy poziomu obsługi klientów,
  • realizacji przedsięwzięć inwestycyjnych na rzecz przekształceń struktury sieci obiektów handlowych, jej modernizacji i wyposażenia w nowoczesne środki techniczne,
  • działań zmierzających do szybkiego zwiększania produkcji na zaopatrzenie rynku,
  • realizacji innych przedsięwzięć zwiększających konkurencję i podaż towarów na rynku,
  • tworzenia rezerw bilansowych materiałów i towarów oraz ich zagospodarowywania.

Kierunki przeznaczenia Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Fundusz mógł przeznaczać posiadane środki na:

  • udzielanie pożyczek,
  • wnoszenie udziałów do spółek,
  • nabywanie obligacji i akcji jednostek gospodarczych, jeżeli ich emisja jest związana z finansowaniem przedsięwzięć wymienionych w ust. 1.

Organy Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Organami Funduszu były Rada Nadzorcza i Zarząd. Radę Nadzorczą w składzie 7-9 osób powoływał i odwoływał Minister Rynku Wewnętrznego.

Do zadań Rady Nadzorczej należało:

  • uchwalanie planów działalności Funduszu,
  • ustalanie kryteriów wyboru przedsięwzięć finansowanych ze środków Funduszu,
  • zatwierdzanie wniosków Zarządu w sprawach emisji obligacji i zaciągania pożyczek,
  • dokonywanie kontroli i oceny działalności Zarządu,
  • zatwierdzanie rocznych sprawozdań Zarządu z działalności Funduszu i bilansów Funduszu,
  • składanie Ministrowi Rynku Wewnętrznego rocznych sprawozdań z działalności Funduszu.

Zadanie zarządu Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Zarząd Funduszu stanowili Prezes i jego zastępca, powoływani i odwoływani przez Ministra Rynku Wewnętrznego po zasięgnięciu opinii Rady Nadzorczej.

Do zadań Zarządu należało:

  • opracowywanie planów działalności Funduszu,
  • dokonywanie wyboru przedsięwzięć do finansowania ze środków Funduszu,
  • gospodarowanie środkami Funduszu, z zastrzeżeniem uprawnień Rady Nadzorczej,
  • kontrolowanie wykorzystania pożyczek udzielonych ze środków Funduszu,
  • składanie Radzie Nadzorczej sprawozdań z działalności,
  • zatrudnianie pracowników Biura Funduszu i ustalanie warunków ich pracy i płac.

Zniesienie Funduszu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1990 r. o zniesieniu i likwidacji niektórych funduszy przeszedł w stan likwidacji Fundusz Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o Funduszu Rozwoju Rynku i Demonopolizacji Handlu. Dz.U. z 1989 r. nr 30, poz. 159
  2. Ustawa z dnia 14 grudnia 1990 r. o zniesieniu i likwidacji niektórych funduszy. Dz.U. z 1990 r. nr 89, poz. 517