Furious Angels

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Furious Angels
Wykonawca albumu studyjnego
Rob Dougan
Wydany

lipiec 2002 wersja 1CD
czerwiec 2003 wersja 2CD

Nagrywany

1995, 1998-2002

Gatunek

muzyka elektroniczna
trip hop
Muzyka poważna

Długość

71:10
+53:43 (CD#2)

Wydawnictwo

Wielka Brytania BMG / Cheeky Records
Stany Zjednoczone Warner Bros. Records / Reprise Records[1]

Producent

Rob Dougan

Furious Angels – debiutancki album Roba Dougana, wydany w połowie 2002 w Wielkiej Brytanii i w połowie 2003 w USA i Europie. W 2004 był nominowany do Grammy w kategorii Best Boxed or Special Limited Edition Package (Najlepsze wydawnictwo w formie boxu lub specjalna edycja limitowana).

Opis albumu[edytuj | edytuj kod]

Furious Angels zostało wydane jako jednopłytowy album z 14 utworami w edycji światowej i 15 w edycji brytyjskiej, z utworami zawierającymi ścieżki wokalne.

Później wydano jako album dwupłytowy, z jednym dyskiem zawierającym wszystkie 15 piosenek i drugim zawierającym 10 wersji instrumentalnych piosenek z pierwszej płyty, a także 2 teledyski. Wydano także specjalną edycję z książeczką zawierającą teksty i zdjęcia[2].

Album został stworzony, wyprodukowany i w większości sfinansowany przez samego Roba, głównie dzięki pieniądzom zarobionym na sprzedaży utworów z niego do filmów i reklam.

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

CD #1[edytuj | edytuj kod]

  1. „Prelude” (0:43)
  2. „Furious Angels” (5:56)
  3. „Will You Follow Me?” (3:50)
  4. „Left Me for Dead” (4:34)
  5. „I'm Not Driving Anymore” (4:34)
  6. „Clubbed to Death (Kurayamino variation)” (7:29)
  7. „There's Only Me” (5:37)
  8. „Instrumental” (4:28)
  9. „Nothing at All” (6:32)
  10. „Born Yesterday” (5:20)
  11. „Speed Me towards Death” (4:33)
  12. „Drinking Song” (3:59)
  13. „Pause” (0:33)
  14. „One and the Same (Coda)” (5:46)
  15. „Clubbed to Death 2” (7:07)

CD #2 (wersje instrumentalne)[edytuj | edytuj kod]

  1. „Will You Follow Me? [instrumental]” (4:34)
  2. „Furious Angels [instrumental]” (6:04)
  3. „Left Me for Dead [instrumental]” (4:42)
  4. „I'm Not Driving Anymore [instrumental]” (4:34)
  5. „There's Only Me [instrumental]” (5:36)
  6. „Instrumental „ – (4:30)
  7. „Nothing at All [instrumental]” (5:54)
  8. „Born Yesterday [instrumental]” (7:33)
  9. „Speed Me Towards Death [instrumental]” (4:30)
  10. „One and the Same (Coda) [instrumental]” (5:46)

"Clubbed to Death"[edytuj | edytuj kod]

Podtytuł „Kurayamino mix” w japońskim oznacza „mroczny mix” (クラヤミ - kurayami - mrok, ノ - no - sufiks nadający formę dopełniacza). Jest to mix Dougana w stylu dramatycznym, inspirowany japońskimi „mrocznymi” pisarzami takimi jak Yukio Mishima i Yasunari Kawabata.[3]

Krótkie smyczkowe intro jest zapożyczone z Enigma Variations Edwarda Elgara. Z drugiej strony, wbrew plotkom, partie pianina nie są zapożyczone od Elgara, zostały skomponowane i zagrane przez Dougana. Widoczne są inspiracje Elgarem (głównie z „Tematu”, „Wariacji 1” i „Wariacji 12”).

Klasyczna część „Clubbed to Death 2” jest zbudowana wokół „4 preludium e-moll” (opus 28) Fryderyka Chopina. „Clubbed to Death 2” zawiera linię pianina zagraną w filmie „The Amazing Mr. X” z 1948 (utwór „Chopin - Prelude in E minor, Op. 28, no. 4”).

Artysta wielokrotnie wykorzystuje wariacje tego samego motywu muzycznego. Dla przykładu pomiędzy utworami Furious Angels i Clubbed to Death można znaleźć wiele podobieństw.

Użycie piosenek z albumu[edytuj | edytuj kod]

Wiele utworów z albumu zostało sprzedanych m.in. do filmów i reklam[4]. Uważa się, że Furious Angels jest drugim po Play Moby’ego tak bardzo wyprzedanym do celów komercyjnych albumem.

Filmy[edytuj | edytuj kod]

TV[edytuj | edytuj kod]

  • „I'm Not Driving Anymore” jako temat brytyjskich wersji Prawo i porządek i Prawo i porządek: sekcja specjalna, a także podczas Y Clwb Rygbi na S4C.
  • „There's Only Me” jako temat brytyjskiej wersji Prawo i porządek: Zbrodniczy zamiar
  • „Born Yesterday” - użyty w 216. odcinku CSI
  • „Will You Follow Me?” - użyty jako podkład w powtórkach z australijskiego Rugby League State of Origin
  • „Clubbed to Death” - użyty w odcinku Doctor Who Confidential
  • „Left Me For Dead” - użyty w Ski Sunday na BBC Sports
  • „Clubbed to Death” (pierwsza część) - użyty w Match of the Day na BBC Sports
  • W Top Gear użyto „Speed Me Towards Death (Instrumental)”, „Clubbed to Death”, „I'm Not Driving Anymore (Instrumental)”, „Left Me For Dead”, „Born Yesterday” i „Château"
  • „Clubbed to Death” - kilkukrotnie użyty przez Channel Ten podczas transmisji z Australian Football League Finals Series w 2002 i 2003
  • „Clubbed to Death” - stał się szablonowym utworem używanym w niezliczonej ilości brytyjskich programów telewizyjnych

Reklamy[edytuj | edytuj kod]

Gry[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Discogs: Rob Dougan – Furious Angels. www.discogs.com. [dostęp 2021-05-09]. (ang.).
  2. Discography z Faithless / Rollo / Sister Bliss & related artists - Unofficial Discography
  3. Japanese inspirations for Furious Angels. robdougan.tcslon.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-08-20)]. (Archive.org copy, original dead or under reconstruction)
  4. Furious Angels repackaged album. robdougan.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-05-02)]., RobDougan.com (Archive.org copy, original dead or under reconstruction), 27 czerwca 2003