Góry (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góry
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Górach
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

pińczowski

Gmina

Michałów

Liczba ludności (2021)

301[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-411[4]

Tablice rejestracyjne

TPI

SIMC

0250270[5]

Położenie na mapie gminy Michałów
Mapa konturowa gminy Michałów, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Góry”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Góry”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Góry”
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego
Mapa konturowa powiatu pińczowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Góry”
Ziemia50°28′17″N 20°24′01″E/50,471389 20,400278[1]
Cmentarz w Górach. Nagrobek rodziny Dygasińskich.
Kaplica Rodu Dembińskich znajdująca się na cmentarzu parafialnym w Górach

Górywieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Michałów[6][5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie XVI i XVII należały do włości rodowych Strojnowskich[7].

W XVI i XVII w. Góry związane były z działalnością braci polskich, a istniejący kościół w latach 1561–1664 pełnił funkcję zboru ariańskiego. W 1668 r. ponownie został zamieniony na kościół katolicki[8].

Od XVII w. do 1864 r. wieś była własnością rodziny Dembińskich, a do końca II wojny światowej tu mieściła się ich siedziba rodowa[9]. Swoje dzieciństwo spędził tu Henryk Dembiński – żołnierz napoleoński i dowódca z okresu powstania listopadowego.

18 czerwca 1863 w czasie powstania styczniowego w pobliżu rozegrała się bitwa pod Górami[10]. Siłami powstańców dowodził płk Kazimierz Konrad Błaszczyński Bończa – ranny w bitwie, zmarł następnego dnia.

Do 1954 roku siedziba gminy Góry. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Góry. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Góry[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0250286 Bojnówka przysiółek
0250292 Doły część wsi
0250300 Kwietniówka część wsi
0250317 Pode Dworem część wsi
0250323 Smołowiec część wsi
0250330 Wymysłów osada leśna

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Osoby związane z Górami[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 36791
  2. Wieś Góry w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-04-27], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-04-27].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 328 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  7. Obraz wieku panowania Zygmunta III. Króla Polskiego i Szwedzkiego, Franciszek Siarczyński, s. 80, Lwów, 1828.
  8. Halina Maria Machul, Ariańskim szlakiem po ziemi kieleckiej., Warszawa , s. 107
  9. Gospodarka łowiecka w dobrach Dembińskich z Gór w I połowie wieku XIX, Michał Nowak, Łowiec Świętokrzyski, nr 4/2009 (51), s. 78–84, ISSN 1505-7003.
  10. opis bitwy pod Górami. [dostęp 2009-12-09]. (pol.).
  11. a b c Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 48–49 [dostęp 2015-12-24].
  12. Zygmunt Małecki, Stanisław Marcinkowski, Ziemia pińczowska, Kraków, s. 104.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michał Jurecki, Grzegorz Matyja, Ponidzie. W świętokrzyskim stepie, Kraków: „Bezdroża”, 2004, ISBN 83-89676-16-8, OCLC 830623047.