Głazowka
45°23′10″N 36°34′40″E/45,386111 36,577778
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika | |
| Wysokość |
56 m n.p.m. |
| Populacja (2014) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+7 36557 |
| Kod pocztowy |
298220/98220 |
Położenie na mapie Krymu  | |
| 45°23′10″N 36°34′40″E/45,386111 36,577778
| |
Głazowka (do 1945 Baksy, ukr. Glaziwka, ros. Głazowka, krymskotat. Baqsı) – wieś na terenie rejonu lenińskiego Republiki Krymu, centrum osiedla wiejskiego Głazowka.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W pobliżu Głazowki odkryto scytyjskie kurhany (w szczególności Bakszyński), pozostałości starożytnej osady i cmentarzysko z V-III wieku p.n.e. oraz w pobliżu Osowin i Jurkinowa — dwie osady z IV–II wieku p.n.e.
Po wyzwoleniu Krymu od Niemców, 12 sierpnia 1944 r. uchwalono Dekret „O przesiedleniu kołchozów w rejony Krymu”, we wrześniu tego samego roku do regionu przybyli pierwsi osadnicy z 204 rodzin z obwodu tambowskiego, a na początku lat 50. i 90. nastąpiła druga fala migrantów z różnych regionów Ukrainy[1]. Dekretem Prezydium Rady Najwyższej RFSRR z 21 sierpnia 1945 r. Baksy zostały przemianowane na Głazowkę[2]. Od 25 czerwca 1946 r. Głazowka była częścią Krymskiego obwodu RFSRR[3], a 26 kwietnia 1954 r. region krymski został przekazany z RFSRR do Ukraińskiej SRR[4]. Dekretem Prezydium Rady Najwyższej USRR „O powiększeniu obszarów wiejskich obwodu krymskiego” z 30 grudnia 1962 r. zlikwidowano rejon nadmorski, a wieś ponownie przyłączono do lenińskiego[5]. Według spisu z 1989 r. wieś zamieszkiwały 1319 osoby. 12 lutego 1991 r. wieś znalazła się w odrodzonej Krymskiej ASRR, a 26 lutego 1992 r. przemianowano ją na Autonomiczną Republikę Krymu[6]. Od 21 marca 2014 r. – jako część Republiki Krymu Rosji[7].
Cmentarz żołnierzy Armii Czerwonej[edytuj | edytuj kod]
Przy ul. Szosiejnej, w pobliżu drogi Kercz-Osowiny znajduje się cmentarz wojskowy, na którym pochowanych jest ponad 4,7 tys. żołnierzy radzieckich. Obecna nazwa wsi pochodzi od nazwiska Bohatera Związku Radzieckiego Grigorija Wygłazowa, który zginął podczas wyzwolenia wsi i został pochowany na cmentarzu. W 2005 roku we wsi zainstalowano tablicę pamiątkową ku czci żołnierzy Gruzinów i Ormian, którzy zginęli w obronie i wyzwoleniu wsi[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Сеитова Эльвина Изетовна, Трудовая миграция в Крым (1944–1976), „Пространство и Время” (2 (12)), 2013, s. 99–106 [dostęp 2022-11-16].
- ↑ Указ Президиума ВС РСФСР от 21.08.1945 № 619/3 — Викитека [online], ru.wikisource.org [dostęp 2022-11-16] (ros.).
- ↑ Закон РСФСР от 25.06.1946 Об упразднении Чечено-Ингушской АССР и о преобразовании Крымской АССР в Крымскую область — Викитека [online], ru.wikisource.org [dostęp 2022-11-16] (ros.).
- ↑ Закон СССР от 26.04.1954 О передаче Крымской области из состава РСФСР в состав Украинской ССР — Викитека [online], ru.wikisource.org [dostęp 2022-11-16] (ros.).
- ↑ Научно-исследовательская часть Таврического национального университета имени В.И. Вернадского [online], web.archive.org, 24 września 2015 [dostęp 2022-11-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24].
- ↑ О Республике Крым как официальном названии демократического государства Крым [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2022-11-16] (ukr.).
- ↑ Федеральный конституционный закон от 21.03.2014 № 6-ФКЗ — Викитека [online], ru.wikisource.org [dostęp 2022-11-16] (ros.).
- ↑ Село Глазовка, Юркино, Осовины | Пантикапей [online] [dostęp 2022-11-16] (ros.).