Głomia
Wygląd
![]() Głomia w Dolniku (ruiny starego mostu) | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | 51,8 km |
Powierzchnia zlewni |
570 km² |
Źródło | |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Gwda |
Miejsce | |
Wysokość |
73 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Położenie na mapie powiatu złotowskiego ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() |

Głomia – rzeka w północno-zachodniej Polsce, lewy dopływ Gwdy o długości 51,8 km i powierzchni dorzecza 570 km²[potrzebny przypis]. Płynie na Pojezierzu Krajeńskim, w Dolinie Gwdy, w województwie wielkopolskim.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]W publikacji z 1926 przedstawiono polskie nazwy: Głomnica, Głumia[1] i Brzuchownica[2]. Do 1945 poprzednią niemiecką nazwą rzeki była Glumia[3]. W 1949 ustalono urzędowo polską nazwę Głomia[4].
Przebieg i dopływy
[edytuj | edytuj kod]Rzeka wypływa ze źródeł koło wsi Głomsk, płynie przez region historyczny Krajna, przepływa przez Jezioro Głomskie oraz Jezioro Złotowskie w Złotowie, a do Gwdy uchodzi naprzeciw wsi Dobrzyca.
Główne dopływy:
Miejscowości nadbrzeżne
[edytuj | edytuj kod]Miejscowości położone nad Głomią to: Głomsk, Stawnica, Złotów, Krajenka, Dolnik, Skórka, Dobrzyca.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Głumia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 615 .
- ↑ Krajna i Nakło : studja i rozprawy wydane z okazji pięćdziesięciolecia gimnazjum imienia Bolesława Krzywoustego w Nakle. Nakło; Wyrzysk: 1926. s. 8
- ↑ Arkusz 2766 Lebehnke. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1938.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 7)