Głowaczek syryjski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głowaczek syryjski
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

szczeciowce

Rodzina

przewiertniowate

Rodzaj

głowaczek

Gatunek

głowaczek syryjski

Nazwa systematyczna
Cephalaria syriaca (L.) Schrad. ex Roem. & Schult.
Syst. Veg. 3: 45 1818.[3]

Głowaczek syryjski (Cephalaria syriaca (L.) Schrad. ex Roem. & Schult.) – gatunek rośliny z rodziny przewiertniowatych. Rodzimy obszar jego występowania to Afryka Północna (Algieria, Egipt, Maroko) i Azja Mniejsza (Arabia Saudyjska, Kuwejt, Cypr, Iran, Irak; Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja), ale rozprzestrzenił się także w niektórych krajach Europy (Hiszpania i Francja)[4].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

  • W Azji Mniejszej i w Syrii jest uprawiany jako roślina oleista. Zawiera około 22% tłuszczu w nasionach[5].
  • W Turcji jego nasiona są dodawane do mąki, z której wypiekany jest chleb, w celu opóźnienia jego czerstwienia[6].
  • Jest uciążliwym chwastem zbóż. Szeroko rozrastające się pędy zagłuszają zboże, a nasiona są podobne do ziarniaków pszenicy i trudne do oddzielenia podczas oczyszczania nasion. Według niektórych badaczy roślin biblijnych do tego gatunku odnosi się cytat z Ewangelii Mateusza (13,24-25), jednak inni uznają, że sens opisu bardziej oddaje tutaj życica roczna (Lolium temulentum). Obydwa te gatunki (pszenica i życica) w początkowej fazie swojego rozwoju są trudne do odróżnienia i rozdzielenia, ponadto próby mechanicznego zniszczenia życicy na tym etapie rozwoju doprowadziłyby również do zniszczenia pszenicy. Głowaczek syryjski w początkowej fazie swojego rozwoju jest natomiast mechanicznie łatwy do oddzielenia od pszenicy, tworzy bowiem korzeń palowy, wyrywanie którego nie uszkadza korzeni sąsiednich roślin. Podsumowując; cytat w Ewangelii Mateusza odnosi się do obydwu tych gatunków[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-09-08] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-11-20].
  5. a b Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
  6. Ramazan Süleyman Göktürk, Hüseyin Sümbül. A taxonomic revision of the genus Cephalaria (Caprifoliaceae) in Turkey. „Turkish Journal of Botany”. 38, s. 927-968, 2014.