Na mapach: 
51°54′33″N 20°51′19″E/51,909167 20,855278
51°54′33″N 20°51′19″E/51,909167 20,855278Głuchów (powiat grójecki)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Artykuł | 51°54′33″N 20°51′19″E |
| - błąd | 38 m |
| WD | 51°51'N, 20°50'E |
| - błąd | 20111 m |
| Odległość | 964 m |
| ||||
| ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  mazowieckie
| |||
| Powiat | grójecki | |||
| Gmina | Grójec | |||
| Liczba ludności (2011) | 518[1][2] | |||
| Strefa numeracyjna | 48 | |||
| Kod pocztowy | 05-600[3] | |||
| Tablice rejestracyjne | WGR | |||
| SIMC | 0622180[4] | |||
Położenie na mapie gminy Grójec  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu grójeckiego  | ||||
| 51°54′33″N 20°51′19″E/51,909167 20,855278
| ||||
Głuchów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grójeckim, w gminie Grójec[4][5]. Miejscowość leży nad rzeką Jeziorka oraz przy drodze krajowej nr 7.
Historia[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu 1939 roku żandarmeria niemiecka i gestapo zamordowało trzech mieszkańców Głuchowa[6]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa radomskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Głuchów w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2017-04-25] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-02-17].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 314 [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 292.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Głuchów (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 612.
