Gabriel Bajerski

Gabriel Bajerski von Beyersee herbu własnego^[1], urodzony ok. 1444 r. w Beyersee/Bajerze, gmina Kijewo Królewskie, w zamożnej niemieckiej rodzinie pochodzącej z Beyersee (Dolna Frankonia, Bawaria). Zmarł ok. 1510 r.^[1]^[2]^[3]

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Bajerskiego von Beyersee, wojewody pomorskiego i Marianny z domu Łoś herbu Dąbrowa. Od 1465 roku był studentem Akademii Krakowskiej^[1]^[4]^[5]. W 1474 roku jako kleryk Kurii w Kolonii, starał się uzyskać synekurę w Gdańsku^[4].

W latach 1479–1484 był proboszczem parafii w Nowym Stawie a następnie Św. Mikołaja w Elblągu^[4]^[6]. 24 lutego 1482 roku otrzymał wyższe święcenia kapłańskie w Rzymie^[4]. W latach 1480–1485 był sekretarzem, notariuszem i posłem w sprawach wyjątkowej wagi króla Kazimierza IV Jagiellończyka. Król Kazimierz IV Jagiellończyk darzył wyjątkowym zaufaniem rodzinę Bajerskich, poczynając od jego dziada, Mikołaja Bajerskiego – współzałożyciela Związku Pruskiego, poprzez ojca, Jana Bajerskiego – wojewodę pomorskiego^[1]^[6].

↑ ^a ^b ^c ^d Adam Boniecki: Herbarz polski. Warszawa: 1911, s. 80, 81.
↑ Krzysztof Kopiński, Janusz Tandecki: Księga ławnicza Starego Miasta Torunia (1456–1479). Toruń: 2007, nr 99, s. 25.
↑ Seweryn Maciej Leon Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T.1. Warszawa: 1904, s. 69.
↑ ^a ^b ^c ^d Suse Andersen, Rainer Christoph Schwinges: Über Mobillität von Studenten und Gelehrten zwischen dem Reich und Italien (1400–1600). Zürich: 2011, s. 71, 72.
↑ Karol Górski: Studia i szkice z dziejów państwa krzyżackiego. Olsztyn: 1986, s. 9, 10, 16.
↑ ^a ^b Karol Górski, Marian Biskup: Akta stanów Prus Królewskich (1479–1488). T. 1. Toruń: 1955, s. 564.

Adam Boniecki: Herbarz polski. Warszawa: 1911, s. 80, 81.
Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T.1. Warszawa: 1904, s. 69.