Przejdź do zawartości

Gallieniellidae

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gallieniellidae
Millot, 1947
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

(bez rangi) Entelegynae
(bez rangi) Dionycha
Nadrodzina

Gnaphosoidea

Rodzina

Gallieniellidae

Zasięg występowania
Mapa występowania

Gallieniellidaerodzina pająków z infrarzędu Araneomorphae i nadrodziny Gnaphosoidea.

Takson ten wprowadzony został w 1947 roku przez Jaka Millota. Rodzinę tę zalicza się do "niższych" przedstawicieli Gnaphosoidea. Wyniki analizy filogenetycznej Platnicka wskazują, że stanowi ona grupę siostrzaną dla Trochanteriidae[1].

Podobnie jak inne "niższe" Gnaphosoidea, pająki te zachowały dystalny człon przednio-bocznych kądziołków przędnych. Od pozostałych przedstawicieli tej grupy wyróżniają się jednak wydłużonymi szczękoczułkami z długimi, podłużnie ustawionymi kłami jadowymi, czym przypominają ptaszniki[1].

Rodzina ta początkowo uznawana była za endemiczną dla Madagaskaru. Według nowszej wiedzy zasiedla również Komory, RPA i Australię[2]. W 2002 roku opisano rodzaj Toxoniella z Kenii[3], który jednak w 2013 przeniesiono do Liocranidae[4].

Zalicza się tu 55 opisanych gatunków z 10 rodzajów[2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b N. I. Platnick. A revision of the Australasian ground spiders of the families Gallieniellidae, Gallieniellidae, Gallieniellidae, and Trochanteriidae (Araneae: Gnaphosoidea). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 271, s. 1-243, 2002. 
  2. a b Norman I. Platnick: Gallieniellidae. [w:] World Spider Catalog Version 16.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2016-10-20].
  3. C. Warui, R. Jocqué. The First Gallieniellidae (Araneae) from Eastern Africa. „The Journal of Arachnology: Proceedings of the 15th International Congress of Arachnology”. 30 (2), s. 307-315, 2002. 
  4. J. Bosselaers, R. Jocqué, Studies in Liocranidae (Araneae): a new afrotopical genus featuring a synapomorphy for the Cybaeodinae, t. European Journal of Taxonomy, 2013, s. 1-49, DOI10.5852/ejt.2013.40.