Gamaliel

Gamaliel - Gamaliel Starszy (I w. p.n.e./I w. n.e.) – faryzeusz, wnuk Hillela, członek Sanhedrynu, nauczyciel Pawła z Tarsu.

Gamaliel, o którym wspominają Dzieje Apostolskie, u którego Paweł miał pobierać nauki, jest w Dz 5,34 nazwany faryzeuszem i szanowanym przez cały naród uczonym w Prawie. Chodzi o Gamaliela I, którego - dla odróżnienia od noszącego takie samo imię i może jeszcze sławniejszego jego wnuka - zwano Starszym. Jego działalność przypada na lata 25 - 50 po Chrystusie. Jemu to są przypisywane słowa: "Znajdź sobie nauczyciela, a będziesz się trzymał z dala od spraw wątpliwych." On też przekazuje słowa, które dotyczą czystości rytualnej i rzucają znamienne światło na faryzejską mądrość. Pisma talmudyczne sławią jego wierność przepisom Prawa i surowość obyczajów. Mówiono nawet, że po jego śmierci w Izraelu zaginął szacunek dla Prawa. Dz 5,34nn przedstawiają Gamaliela wręcz jako Żyda wzorcowego, który wobec chrześcijaństwa wykazuje postawę raczej przychylną niż wrogą." (cytat z J. Gnilki, Paweł z Tarsu). Kiedy aresztowano i przesłuchiwano apostołów, niektórzy członkowie Rady domagali się ich śmierci. Gamaliel jednak doradzał zachowanie ostrożności: "Odstąpcie od tych ludzi i puśćcie ich! Jeżeli bowiem od ludzi pochodzi ta myśl czy sprawa, rozpadnie się, a jeżeli rzeczywiście od Boga pochodzi, nie potraficie ich zniszczyć i może się czasem okazać, że z Bogiem walczycie" Dz 5,34 nn..

Potomkowie:

• Szymon (Symeon).

Bibliografia

• Hadas-Lebel Mireille, Józef Flawiusz. Żyd rzymski, Warszawa 1997, ISBN 83-86857-44-7, s. 27.
• Gnilka Joachim, Paweł z Tarsu, Kraków 2001, ISBN 83-7221-283-X, s. 35