Gambuzja pospolita

Gambuzja pospolita
	Gambusia affinis
	(Baird & Girard, 1853)
	; Gambuzja pospolita, samica
	; Samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Infragromada	doskonałokostne
Rząd	karpieńcokształtne
Rodzina	piękniczkowate
Podrodzina	Poeciliinae
Rodzaj	Gambusia
Gatunek	gambuzja pospolita
Synonimy
	Fundulus inurus (Jordan & Gilbert, 1882); Gambusia affinis affinis (Baird & Girard, 1853); Gambusia affinis katruelis (Baird & Girard, 1853); Gambusia gracilis Girard, 1859; Gambusia humilis Günther, 1866; Gambusia patruelis (Baird & Girard, 1853); Haplochilus melanops Cope, 1870; Heterandria affinis Baird & Girard, 1853; Heterandria patruelis Baird & Girard, 1853; Zygonectes atrilatus Jordan & Brayton 1878; Zygonectes brachypterus Cope, 1880; Zygonectes gracilis (Girard, 1859); Zygonectes inurus Jordan & Gilbert, 1882; Zygonectes patruelis (Baird & Girard, 1853);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gambuzja pospolita^[3] (Gambusia affinis) – gatunek słodkowodnej ryby z rzędu karpieńcokształtnych (Cyprinodontiformes) i rodziny piękniczkowatych (Poeciliidae). Jest rybą akwariową, bywa hodowana w akwarium.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Południowe i południowo-zachodnie Stany Zjednoczone oraz północny Meksyk. Przed upowszechnieniem chemicznych środków była introdukowana w wielu krajach w celu walki z malarią^[4]. W Europie występuje w Portugalii, Hiszpanii, południowej Francji, we Włoszech oraz na Bałkanach, na Węgrzech oraz w Armenii i w Gruzji. Introdukowana również m.in. w Ameryce Południowej (Argentyna, Boliwia, Chile), na Hawajach, w Kanadzie, Australii, Polinezji Francuskiej i na Timorze.

Żyje w potokach, na rozlewiskach, w rzekach i ich ujściach. Znosi temperatury wody do 40 °C.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Samiec osiąga długość od 2,5 do 3 cm, samica od 5 do 6 cm. Otwór gębowy górny. Łuska przezroczysta. Płetwa ogonowa zaokrąglona, płetwa odbytowa samców przekształcona w narząd kopulacyjny, tzw. gonopodium.

Grzbiet oliwkowobrązowy, boki jaśniejsze, brzuch biały. W poprzek oczu ciemna smuga.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Owady i ich larwy.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Jest jajożyworodna, samica 3–5 razy w roku rodzi 10-60 młodych. Ciąża trwa 3-5 tygodni.

Hodowla w akwarium[edytuj | edytuj kod]

Ryba mało wymagająca, odporna na niekorzystne warunki środowiskowe. Nie nadaje się do akwariów ogólnych. Jest rybą bardzo agresywną. Często atakuje inne ryby obgryzając im płetwy.

Pokarm: dowolny. Najchętniej zjadają larwy komara, rureczniki i szklarki.

Ryba żyworodna, bardzo łatwa w rozmnażaniu, ciąża trwa 3–5 tygodni, rodzi się od 10 do 300 młodych, samica może zjadać swoje młode – należy więc ją odłowić lub zapewnić gęstą roślinność, w której młode ryby mogłyby się ukryć.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Gambusia affinis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Gambusia affinis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Nazewnictwo ryb egzotycznych, AKWARIUM, Nr 1-2/70 (występuje pod synonimiczną nazwą Gambusia affinis affinis)
↑ Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

słodkowodne ryby akwariowe

[itis-1] Gambusia affinis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Gambusia affinis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Nazewnictwo/s-3] Nazewnictwo ryb egzotycznych, AKWARIUM, Nr 1-2/70 (występuje pod synonimiczną nazwą Gambusia affinis affinis)

[4] Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.

[1]

[2]

[3]

[4]