Garford-Putiłow
Garford-Putiłow zdobyty w czasie wojny polsko-bolszewickiej | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ pojazdu | |
Trakcja |
kołowa(4x2) |
Załoga |
8 osób |
Dane techniczne | |
Silnik |
4-cylindrowy silnik benzynowy o mocy 36 KM |
Pancerz |
stalowy, 7 do 13 mm |
Długość |
5,70 m |
Szerokość |
2,30 m |
Wysokość |
2,80 m |
Masa |
11 t |
Osiągi | |
Prędkość |
18 km/h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 × armata górska 76,2 mm 3 × karabin maszynowy Maxim |
Garford-Putiłow (ros. Гарфорд-Путилов) – rosyjski samochód pancerny wyprodukowany w Zakładach Putiłowskich na podwoziu pięciotonowego samochodu ciężarowego Garford. Był to jeden z najlepiej uzbrojonych samochodów pancernych I wojny światowej. Produkcję prowadzono w latach 1915–1916, ogółem powstało 48 maszyn.
Użycie
[edytuj | edytuj kod]Samochody Garford-Putiłow wykorzystywano w czasie I wojny światowej (1914–1918), a później podczas wojny domowej w Rosji (1917–1923) oraz w czasie rewolucji listopadowej w Niemczech (1918–1919).
Osobny artykuł:Podczas wojny polsko-bolszewickiej (1919–1921) armia polska zdobyła kilka wozów Garford-Putiłow i co najmniej trzech używała w działaniach bojowych. Samochody nazwane „Dziadek”, „Generał Szeptycki” i „Zagłoba” do końca lat 20. XX wieku były na wyposażeniu Wojska Polskiego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Tarczyński, Krzysztof Barbarski, Adam Jońca: Pojazdy w Wojsku Polskim 1819-1939. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajsks, 1995. ISBN 83-85621-57-1.