Gatunek epigeiczny

Gatunek epigeiczny (gr. epigaios „ἐπίγαιος” – „znajdujący się na ziemi”) – gatunek zasiedlający wierzchnią warstwę poziomą, na przykład glebę lub inne podłoże, takie jak piasek czy naturalne osady^[1]. Określenie to stosuje się również w odniesieniu do niektórych gatunków wodnych (np. obunogów^[2]).

Nazewnictwo

W botanice mówi się o kiełkowaniu epigeicznym w przypadku drzew (buk, klon, różne gatunki iglaste), których nasiona kiełkują, pozostając na powierzchni gleby^[3].

Bezkręgowce żyjące na powierzchni gleby (np. skoczogonki) są epigeiczne^[1], natomiast te, które żyją w glebie, określane są jako endogeiczne (np. większość gatunków mrówek i termitów) lub epi-endogeiczne, jeśli zasiedlają najbardziej powierzchniową warstwę gleby.

Przypisy

↑ ^a ^b gatunki epigeiczne, [w:] Słownik terminów biologicznych, stareaneksy.pwn.pl [dostęp 2025-02-27] (pol.).
↑ Amphipodes épigés des eaux douces Française (Crustacés, Amphipodes), [w:] Bases de données INEE, 10 stycznia 2013 [dostęp 2025-02-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-27] (fr.).
↑ EncyclopædiaE. Universalis EncyclopædiaE., GERMINATION ÉPIGÉE [online], Encyclopædia Universalis, 29 stycznia 2025 [dostęp 2025-02-27] (fr.).

[:0-1] gatunki epigeiczne, [w:] Słownik terminów biologicznych, stareaneksy.pwn.pl [dostęp 2025-02-27] (pol.).

[2] Amphipodes épigés des eaux douces Française (Crustacés, Amphipodes), [w:] Bases de données INEE, 10 stycznia 2013 [dostęp 2025-02-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-27] (fr.).

[3] EncyclopædiaE. Universalis EncyclopædiaE., GERMINATION ÉPIGÉE [online], Encyclopædia Universalis, 29 stycznia 2025 [dostęp 2025-02-27] (fr.).

[1]

[2]

[3]