Gawra (jaskinia)
49°14′14″N 19°52′30″E/49,237147 19,874903| Plan jaskini | |
_plan.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
17 m |
| Głębokość |
2 m |
| Deniwelacja |
2 m |
| Wysokość otworów |
1303 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
130 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Data odkrycia |
1954 rok |
| Odkrywca |
grotołazi z Zakopanego |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-09.01 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′14″N 19°52′30″E/49,237147 19,874903
| |
Gawra – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w Wąwozie Kraków, w zboczu Upłazkowej Turni opadającym do Upłazkowego Kotła, w pobliżu Małej Gawry i Jaskini Jagnięcej, na wysokości 1303 metry n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 17 metrów, a jej deniwelacja około 2 metry[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi obszerna, ale niska komora, do której prowadzi szeroki otwór wejściowy. Zaczynają się w niej dwa korytarzyki, z których jeden kończy się zaraz namuliskiem, natomiast drugi wiedzie przez zacisk do niewielkiej salki[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe i mleko wapienne. Roślinność występuje tylko w okolicach otworu[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli grotołazi zakopiańscy w 1954 roku. Jej plan i opis sporządził J. Rudnicki w 1959 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-05-03].