Gawriił Trojepolski

Gawriił Trojepolski

Гавриил Николаевич Троепольский

Imię i nazwisko	Gawriił Nikołajewicz Trojepolski
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1905 Nowo-Spasskoje na Jełani
Data i miejsce śmierci	30 czerwca 1995 Woroneż
Narodowość	rosyjska
Język	rosyjski
Dziedzina sztuki	proza, satyra reportaż, dramat
Ważne dzieła
Biały Bim Czarne Ucho
Odznaczenia

Gawriił Nikołajewicz Trojepolski (ros. Гавриил Николаевич Троепольский, ur. 16 listopada^?/29 listopada 1905 we wsi Nowo-Spasskoje na Jełani, gubernia tambowska, obecnie Nowospasowka w obwodzie woroneskim, zm. 30 czerwca 1995 w Woroneżu) – radziecki i rosyjski prozaik, publicysta, satyryk i dramaturg. Zadebiutował w 1937 roku opowiadaniem Dieduszka. Jego główną domeną była proza o tematyce wiejskiej, satyryczne szkice oraz reportaże. Rozgłos zyskał dzięki lirycznej powieści Biały Bim Czarne Ucho. Laureat Nagrody Państwowej ZSRR z 1975 roku.

Wybrana twórczość

Zbiory reportaży

• Iz zapisok agronoma (1954),
• Nad stromym jarem (1954, wyd. polskie 1955)
• W szuwarach (1961, wyd. polskie 1966)

Powieści

• Kariera Karluka (1958, wyd, polskie 1960)
• Czernoziom (tom 1-2, 1958-1961)
• Biały Bim Czarne Ucho (1971, wyd. polskie 1976)

Sztuki teatralne

• Postojalcy (1971)

Bibliografia

• "Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny", PWN, 1999