Gazeta Robotnicza
| ||
 Wydanie z 31 marca 1947 (Katowice) | ||
| Państwo |  Cesarstwo Niemieckie, II Rzeczpospolita, PRL
| |
| Adres | Berlin, Katowice | |
| Język | polski | |
| Pierwszy numer | 3 stycznia 1891 | |
| Ostatni numer | 1948 | |
Gazeta Robotnicza – czasopismo powołane do życia w Berlinie 3 stycznia 1891 roku przez polskich socjalistów działających w socjaldemokracji niemieckiej (SPD). Jako redaktor sygnowany był Władysław Kurowski, a po jego śmierci od lipca 1892 Franciszek Morawski. Gazetę redagowali również Ignacy Daszyński i Stanisław Przybyszewski.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ukazywał się ze zmiennym podtytułem, na początku: „Organ partii socjalno-demokratycznej”, od 7 lutego 1891 – „Organ socjalistów polskich”. Od 1901 – „Pismo poświęcone sprawom polskim ludu pracującego w zaborze pruskim. Organ Polskiej Partii Socjalistycznej”.
Od 1901 roku redakcja została przeniesiona do Katowic. W 1907 pismo miała 800 prenumeratorów na Śląsku, a w 1910 nakład wynosił 6000 egzemplarzy, w tym 3000 prenumeratorów.
W dwudziestoleciu międzywojennym organ Okręgowego Komitetu PPS Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego (w 1928 redaktorem naczelnym „GR” został Henryk Sławik), wychodziła także po wojnie.