Gazownia (jaskinia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gazownia
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Położenie

Góry Świętokrzyskie Jaworznia

Właściciel

Skarb Państwa
(rezerwat przyrody)

Długość

30 m

Rozciągłość pozioma

22 m

Deniwelacja

0 m

Wysokość otworów

261 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

21 m

Ekspozycja otworów

ku SW

Data odkrycia

lata sześćdziesiąte lub siedemdziesiąte ubiegłego wieku

Ochrona
i dostępność

niedostępna turystycznie

Kod

(nr inwentarzowy PIG) G-1.37

Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Gazownia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Gazownia”
Ziemia50°51′35″N 20°29′54″E/50,859722 20,498333

Gazowniajaskinia w Górach Świętokrzyskich. Wejście do niej znajduje się na Górze Kopaczowej, na terenie nieczynnych kamieniołomów w Jaworznie, w ścianie zachodniego kamieniołomu, w pobliżu Chelosiowej Jamy – Jaskini Jaworznickiej, na wysokości 261 m n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 30 metrów. W przeszłości była częścią jaskini Chelosiowa Jama – Jaskinia Jaworznicka[1].

Jaskinia znajduje się na terenie rezerwatu przyrody Chelosiowa Jama i jest niedostępna turystycznie.

Fragment dawnego kamieniołomu

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Jaskinię stanowi poziomy korytarz zaczynający się w niedużym i sztucznym otworze wejściowym, który po 7 metrach gwałtownie skręca w miejscu nazwanym Zetka, a następnie idzie prosto jako Korytarz Czyhających Mikrobów do namuliska, gdzie się kończy[1].

Przyroda[edytuj | edytuj kod]

W jaskini brak jest nacieków. Zamieszkują ją m.in. gacki szare, a także motyle: rusałka pawik i szczerbówka ksieni. Ściany są wilgotne, nie ma na nich roślinności[1].

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia została odkryta podczas prac w kamieniołomie, które były prowadzone do 1972 roku. Jej opis i plan sporządzili J. Gubała i A. Kasza w 1996 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-11-29] (pol.).