Pokolenie Y
Pokolenie Y[1] (ang. Generation Y), in. milenialsi[2] (ang. Millennials) – pokolenie ludzi urodzonych w latach 80. i 90. XX wieku[3] (1980–2000[4]). Nazywane jest również „pokoleniem Milenium”, „następną generacją”, a także „pokoleniem cyfrowym”. Po raz pierwszy nazwa ta pojawiła się w 1993 w tygodniku „Advertising Age”[3]. Datowanie ludzi z pokolenia Y nie jest ścisłe, jednak według większości źródeł, pokolenie Y to osoby urodzone między 1980 a 2000 rokiem, i dzieli się je na młodszych (osoby urodzone między 1990 a 2000 rokiem) i starszych (osoby urodzone między 1980 a 1989 rokiem)[5][6].
W odróżnieniu od poprzedniej generacji, określanej mianem pokolenia X, „oswoili” nowinki technologiczne i aktywnie korzystają z mediów cyfrowych i technologii cyfrowych i uznawani są za generację zuchwałą, otwartą na nowe wyzwania[7]. Od niedawna młodzi pracownicy z pokolenia X i Y nazywani są często pokoleniem C – od przymiotnika connected (ang. „połączony”), jako osoby stale podpięte do internetu i wykorzystujące codziennie media społecznościowe do komunikacji prywatnej i zawodowej[8].
Rozbieżności definicyjne[edytuj | edytuj kod]
- William Strauss i Neil Howe, twórcy teorii pokoleń, przyjmują daty 1982–2004.[9]
- Według socjologa dr. hab. Witolda Września z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu pokolenie Y to w Polsce pokolenie ludzi urodzonych od 1984 do 1997 roku[10].
- W 2014 roku przedsiębiorstwo Dale Carnegie Training i RSU Research ustaliły, że pokolenie Y obejmuje osoby urodzone w latach 1980–1996[11].
- W amerykańskim programie telewizyjnym Survivor, w 33 sezonie pod tytułem „Millennials vs. Gen X”, skład milenialsów obejmował osoby urodzone w latach 1984–1997[12].
- Według rządowej agencji United States Census Bureau, pokolenie Y obejmuje ludzi urodzonych w latach 1982–2000[13].
- Według autorów książki „Pokolenia – co się zmienia?” pokolenie Y w Polsce to ludzie urodzeni w latach 1980–1989[14].
Stereotypy przypisywane przedstawicielom pokolenia Y[edytuj | edytuj kod]
Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]
Istnienie różnic pomiędzy pokoleniem Y a innymi pokoleniami ma charakter anegdotyczny, różnice te nie zostały potwierdzone w badaniach naukowych[15][16][17]
- Aktywnie i w każdej dziedzinie życia korzystają z technologii i mediów cyfrowych.
- Żyją w „globalnej wiosce”, dzięki dostępowi do Internetu mają znajomości na całym świecie.
- Cechuje ich duża pewność siebie[18].
- Często dłużej mieszkają razem z rodzicami, opóźniając przejście w dorosłość[potrzebny przypis].
- Ważniejsze stają się dla nich jakość życia i doświadczenia życiowe niż posiadanie[19].
- Nie pamiętają czasów tzw. zimnej wojny pomiędzy USA i ZSRR oraz komunizmu w krajach Europy Środkowo-Wschodniej[20] (w Polsce ludzie pokolenia Y nie pamiętają czasów PRL).
- Wychowali się w realiach wolnego rynku.
- Według badań przeprowadzonych w University of New Hampshire cechują ich: wysokie mniemanie o swoich umiejętnościach, przekonanie o własnej wyjątkowości, nadmierne oczekiwania oraz silna awersja wobec krytyki[21].
- W Stanach Zjednoczonych ok. 40% milenialsów ma tatuaż[22].
Pokolenie Y w pracy[edytuj | edytuj kod]
- Chcą pracować, ale nie całe życie – myślą o przyszłości na emeryturze[3], planują długoterminowo, chętnie zakładają własny biznes[potrzebny przypis].
- Nie jest dla nich istotna stabilna praca na dłuższy czas[3][19], często uważani są za nielojalnych pracowników[3].
- Sporą uwagę przywiązują do życia prywatnego, oczekując dużej swobody i elastycznego czasu pracy[3]. Mają duży apetyt na życie i nie chcą się ograniczać – praca nie może ich ograniczać.
- Przełożonych traktują jak równych sobie pracowników, ale z szerszymi kompetencjami[3][23].
- Oczekują od pracodawcy wyznaczania celów i kontroli[19], prowadzenia „za rękę”[23].
- Są świetnie przygotowani do pracy w realiach wolnego rynku i globalizacji[19][23].
- Dobrze rozwiązują częste problemy, ale słabiej radzą sobie z niestandardowymi[23].
Zagrożenia i kontrowersje[edytuj | edytuj kod]
- Technologia cyfrowa, z której tak aktywnie korzystają, pozostawia im mało czasu na myślenie autonomiczne i wyrobienie sobie własnych poglądów, jednocześnie zaś umożliwia im sprawdzanie wiedzy w różnych źródłach.
- Dochodzi do stopniowej alienacji pokoleniowej – nie kontaktują się niemal wcale z przedstawicielami poprzednich pokoleń (nie licząc rodziców).
- Nie szukają autorytetów, żyjąc w przekonaniu, że „wszystko jest w ich rękach[24]” i nikt nie może im nic narzucić.
- Nauczeni biegłego posługiwania się klawiaturą, zapominają, jak się pisze ręcznie[23].
- Często są zbyt pewni siebie i niecierpliwi, muszą się dopiero uczyć odpowiedzialności za swoje czyny[23][19].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marta Piątkowska. W nogi, to idzie młodość. „Gazeta Wyborcza”. 106 (8713), s. 31, 7–8 maja 2016. Warszawa: Agora SA. ISSN 0860-908X.
- ↑ Piotr Szostak. Samotność milenialsa. „Gazeta Wyborcza”. 197 (9709), s. 30–31, 24–25 sierpnia 2019. Warszawa: Agora SA. ISSN 0860-908X.
- ↑ a b c d e f g Artykuł o Pokoleniu Y na portalu eurostudent. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
- ↑ Paula Dewanti , Richardus Eko Indrajit , THE EFFECT OF XYZ GENERATION CHARACTERISTICS TO E-COMMERCE C-TO-C: A REVIEW, „IKRAITH INFORMATIKA”, 2 (2), 2008 (ang.).
- ↑ Czego spodziewać się po pokoleniu Y? – rynekpracy.pl, rynekpracy.pl [dostęp 2016-11-13] .
- ↑ Milenials: cechy pokolenia Y : Brief, „Brief” [dostęp 2017-06-17] (pol.).
- ↑ Jak zadłuża się pokolenie Y? – PRNews.pl (Dostęp: 2013-06-04).
- ↑ "Pokolenie C podbija rynek pracy", Puls Biznesu, 22.07.19, str. 11.
- ↑ Lifecourse Associates: Generations, www.lifecourse.com [dostęp 2018-12-31] (ang.).
- ↑ Witold Wrzesień: Czy pokoleniowość nam się nie przydarzy? Kilka uwag o współczesnej polskiej młodzieży. pan.poznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)]..
- ↑ Retaining Millennials: Develop Them Now or Watch Them Go, www.dalecarnegie.com [dostęp 2018-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-14] .
- ↑ 'Survivor: Millennials vs. Gen X' Premiere Recap: Season 33 Makes History, „EW.com” [dostęp 2018-10-02] (ang.).
- ↑ US Census Bureau , Millennials Outnumber Baby Boomers and Are Far More Diverse, „The United States Census Bureau” [dostęp 2018-02-02] (ang.).
- ↑ Pokolenia na rynku pracy w Polsce - kim są baby boomers, X, Y i C?. Business Insider. [dostęp 2017-05-28].
- ↑ Cort W. Rudolph , Rachel S. Rauvola , Hannes Zacher , Leadership and generations at work: A critical review, „The Leadership Quarterly”, 29 (1), 2018, s. 44–57, DOI: 10.1016/j.leaqua.2017.09.004, ISSN 1048-9843 [dostęp 2019-12-15] .
- ↑ David P. Costanza i inni, Generational Differences in Work-Related Attitudes: A Meta-analysis, „Journal of Business and Psychology”, 27 (4), 2012, s. 375–394, DOI: 10.1007/s10869-012-9259-4, ISSN 1573-353X [dostęp 2019-12-15] (ang.).
- ↑ John Bret Becton , Harvell Jack Walker , Allison Jones‐Farmer , Generational differences in workplace behavior, „Journal of Applied Social Psychology”, 44 (3), 2014, s. 175–189, DOI: 10.1111/jasp.12208, ISSN 1559-1816 [dostęp 2019-12-15] (ang.).
- ↑ Zrozumieć potrzeby pracowników z pokolenia Y - Archiwum Rzeczpospolitej, archiwum.rp.pl [dostęp 2020-07-31] .
- ↑ a b c d e e-mentor. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
- ↑ O pokoleniach. Czym ludzie się od siebie różnią – Autor: Janusz Kucharczyk. Sklep Gospel, 2013-04-17. [dostęp 2013-04-17].
- ↑ Paul Harvey: As College Graduates Hit The Workforce, So Do More Entitlement-Minded Workers. University of New Hampshire, 2013.
- ↑ Millennials: Confident. Connected. Open to Change. [dostęp 2019-03-23]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Raport o pokoleniu Y w pracy na stronie Polityka.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
- ↑ Pokolenie Y – przytłoczeni rzeczywistością – artykuł. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Polskojęzyczne
Anglojęzyczne