Genji Monogatari Museum
Wejście do muzeum | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
〒611-0021, Kyoto-fu, Uji-shi, Uji Higashi-uchi 45-26 |
Data założenia |
1998 |
Zakres zbiorów |
świat Genji monogatari i okresu Heian |
Położenie na mapie Japonii | |
34°53′38,6″N 135°48′36,5″E/34,894056 135,810139 | |
Strona internetowa |
Genji Monogatari Museum (jap. 宇治市源氏物語ミュージアム Uji-shi Genji Monogatari Myūjiamu; Muzeum Opowieści o Genjim w Uji, The Tale of Genji Museum) – muzeum w Japonii poświęcone największemu dziełu literatury japońskiej o tytule Genji monogatari, autorstwa damy dworu Murasaki Shikibu, żyjącej na przełomie X i XI wieku (okres Heian).
W 1998 roku otwarto w mieście Uji (prefektura Kioto), położonym w połowie odległości pomiędzy Kioto i Nara, dwoma historycznymi i kulturowymi centrami Japonii, muzeum upamiętniające i prezentujące wybitne dzieło literackie, postacie i sceny z życia arystokracji tamtego okresu.
Opis muzeum
[edytuj | edytuj kod]W muzeum można rozróżnić:
- Heian no Ma, salę prezentującą okres Heian, w której prezentowane są meble, wyposażenie wnętrz i sceny z życia dworskiego;
- Uji no Ma, salę miasta Uji, ukazującą miejsca. w których rozgrywa się akcja ostatnich dziesięciu rozdziałów opowieści o Genjim. Głównym bohaterem tej części jest Kaoru Genji. Jest tam seria obrazów autorstwa malarza Mitsunoriego Tosy (1617–1691), ilustrujących kolejne rozdziały;
- szklany most-przejście pomiędzy powyższymi salami;
- salę filmową, w której wyświetlany jest film wyprodukowany specjalnie dla muzeum, organizowane są także wykłady na temat powieści (w powtarzalnych cyklach pokazywane są także filmy wideo o tematyce związanej z powieścią);
- salę poświęconą powieści Genji monogatari z wystawą dotyczącą m.in. Murasaki Shikibu i Michinagi Fujiwary;
- bibliotekę i czytelnię; osoby zwiedzające i zainteresowane mogą wybrać spośród 4500 książek związanych z historią, kulturą, sztuką, w tym książki związane z „Opowieścią o Genjim”.
- niewielki bar-herbaciarnię i stoisko z pamiątkami[1][2].
W muzeum pokazana jest makieta fikcyjnej rezydencji Rokujō-in księcia Genji. Po przeprowadzeniu jej restauracji, sprowadził do niej swoje główne żony i dzieci, co jest opisane w rozdziale 21. „Otome” (Dziewica). Rezydencja, zbudowana w stylu shinden-zukuri, podzielona była na cztery kwatery, z których każda symbolizowała jedną z czterech pór roku. Były one połączone korytarzami, które umożliwiały mieszkańcom przechodzenie między nimi[3].
Ciekawostki
[edytuj | edytuj kod]W 2000 roku Bank Japonii wprowadził do obiegu nowy banknot o nominale 2000 jenów. Na jego rewersie umieszczono scenę z „Opowieści o Genjim” (zaczerpniętą ze zwoju Genji monogatari emaki) i fragment postaci Murasaki Shikibu (z Murasaki Shikibu nikki emaki)[4].
W 2012 roku parlament Japonii ustanowił dzień 1 listopada Dniem Klasyki (古典の日, Koten no Hi, ang. Classics Day) w celu promowania dzieł klasycznych. Dzień ten został wybrany przez komitet obchodów tysiąclecia Genji monogatari w 2008 roku. Przyjęto bowiem, że właśnie tego dnia przypada rocznica wzmianki o „Opowieści o Genjim” w „Dzienniku Lady Murasaki” (Murasaki shikibu nikki) w 1008 roku. Zgodnie z prawem klasyka obejmuje literaturę, muzykę, sztukę, sztuki sceniczne, styl życia oraz dzieła z dziedziny nauki i filozofii[5].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Damy dworu grające w go
-
Scena z powieści
-
Makieta Rokujō-in, fikcyjnej rezydencji księcia Genji (styl pałacowy okresu Heian o nazwie shinden-zukuri[6])
-
Stroje i meble damy dworu
-
Gyūsha (lub gissha, ushiguruma), powóz zaprzęgany w wołu[6]
-
Wnętrze muzeum
-
Szklany most
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Library. Uji City, 2022. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
- ↑ Tale of Genji Museum. Uji City, 2022. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: PWN SA, 2011, s. 78-104. ISBN 978-83-01-17214-5.
- ↑ Bank of Japan Notes and Coins Currently Issued. Bank of Japan. [dostęp 2022-04-29]. (ang.).
- ↑ 古典の日について. 文化庁, 2013. [dostęp 2022-05-03]. (jap.).
- ↑ a b Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 340, 364, 1545, 1928. ISBN 4-7674-2015-6.