Geografia Republiki Zielonego Przylądka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Położenie Wysp Zielonego Przylądka
Mapa Wysp Zielonego Przylądka

Republika Zielonego Przylądka rozłożona jest na archipelagu Wysp Zielonego Przylądka (port. Arquipelago de Cabo Verde) w środkowej części Oceanu Atlantyckiego, 620 km na zachód od wybrzeży Afryki, na wysokości Przylądka Zielonego.

Archipelag składa się z 10 głównych wysp i 5 mniejszych wysepek. Wyspy dzielą się na dwie grupy: Wyspy Zawietrzne (Ilhas de Barlavento) i Wyspy Podwietrzne (Ilhas de Sotavento). Wyspy Zawietrzne to Santo Antão, São Vicente, Santa Luzia, São Nicolau, Sal i Boa Vista, Podwietrzne – Maio, Santiago, Fogo i Brava. Wnętrza wysp są górzyste z najwyższym szczytem Pico – 2829 m n.p.m. Wyspy zajmują powierzchnię 4033 km². Wszystkie, oprócz wyspy Santa Luzia, są zamieszkane. Zamieszkuje je w sumie 401 tys. osób.

Główną gałęzią gospodarki jest rolnictwo – na potrzeby własnego rynku uprawia się kukurydzę, ziemniaki, maniok, groch, zaś orzechy kokosowe, trzcina cukrowa i banany są eksportowane, rybołówstwo i przetwórstwo ryb. Pewne znaczenie ma także turystyka.

Budowa geologiczna i rzeźba[edytuj | edytuj kod]

Archipelag Wysp Zielonego Przylądka jest pochodzenia wulkanicznego. Najwyższym wzniesieniem Wysp jest stożek wulkanu Pico do Fogo (2829 m n.p.m.). Jego ostatni wybuch miał miejsce w 2014 roku. Północno-zachodnia część archipelagu (wyspy: Santo Antão, São Vicente, São Nicolau oraz Santiago) jest młodsza od części wschodniej, i co za tym idzie, powulkaniczny charakter krajobrazu jest tu bardziej widoczny. Ta część archipelagu jest wyższa od części wschodniej.

Powierzchnia archipelagu ma charakter górzysto-wyżynny. Roślinność naturalna na wyspach jest typowa dla obszarów pustynnych i półpustynnych.

Klimat[edytuj | edytuj kod]

Na wyspach panuje klimat zwrotnikowy suchy; średnia roczna suma opadów wynosi 100–250 mm, przy czym opady występują niemal wyłącznie latem. Wyspy Zielonego Przylądka charakteryzują się niewielkimi rocznymi wahaniami temperatur – średnia temperatura w Prai w styczniu wynosi 22 °C, a w lipcu 27 °C. Przyczyną małych opadów na wyspach jest suchość związana z zimnym Prądem Kanaryjskim, nie przynoszącym opadów, oraz z obecnością Wyżu Azorskiego.

Średnie temperatury i wysokość opadów dla poszczególnych miesięcy w roku ilustruje poniższa tabela:

Miesiąc
Temperatura
Opady
Styczeń
75 °F
24 °C
5,3 mm
Luty
75 °F
24 °C
3,8 mm
Marzec
77 °F
25 °C
1,3 mm
Kwiecień
77 °F
25 °C
0,0 mm
Maj
78 °F
25 °C
0,0 mm
Czerwiec
79 °F
26 °C
0,0 mm
Lipiec
81 °F
27 °C
0,8 mm
Sierpień
84 °F
29 °C
14,1 mm
Wrzesień
85 °F
29 °C
33,6 mm
Październik
83 °F
29 °C
6,5 mm
Listopad
81 °F
27 °C
2,5 mm
Grudzień
77 °F
25 °C
1,6 mm

Wody[edytuj | edytuj kod]

Mała ilość opadów sprawia, że na wyspach sieć rzeczna jest bardzo uboga i ma charakter epizodyczny.

Flora[edytuj | edytuj kod]

Krajobraz wysp ma pustynny charakter, co oznacza, że szata roślinna jest tu typowa dla obszarów takich jak Sahara czy inne pustynie. Tylko na terenach zawietrznych, a dokładniej na Wyspach Zawietrznych, jest nieco wilgotniej i występuje tam bujniejsza roślinność. Tereny te są wykorzystywane rolniczo. W pozostałych rejonach występuje roślinność kserofityczna.

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak flora, tak i fauna jest uboga. Na niezamieszkanych wyspach można spotkać tereny lęgowe żółwi morskich. Występuje również spora liczba gatunków jaszczurek. Z ptaków na wyspach występują m.in. różowe flamingi oraz ptactwo morskie. Na wyspy Zielonego Przylądka zostały sprowadzone przez ludzi dzikie kozy i afrykańskie gatunki małp. Oba te gatunki wypełniły nisze ekologiczne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Geograficzna Świata. Afryka, Wydawnictwo OPRESS, Kraków 1997, ISBN 83-85909-21-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]