Georg von Kopp
| Kardynał prezbiter | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Miejsce pochówku | ||
| Książę-biskup wrocławski | ||
| Okres sprawowania |
1887–1914 | |
| Przewodniczący Fuldajskiej Konferencji Episkopatu | ||
| Okres sprawowania |
1897–1913 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat |
28 sierpnia 1862 | |
| Nominacja biskupia |
15 listopada 1881 | |
| Sakra biskupia |
27 grudnia 1881 | |
| Kreacja kardynalska |
16 stycznia 1893 | |
| Kościół tytularny | ||
| Data konsekracji |
27 grudnia 1881 | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Georg von Kopp (ur. 25 lipca 1837 w Duderstadt koło Getyngi, zm. 4 marca 1914 w Opawie) – w latach 1881–1887 biskup Fuldy oraz w 1887-1914 biskup wrocławski, od 1893 kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z ubogiej rodziny tkaczy, do gimnazjum uczęszczał w Hildesheim, w latach 1856–1858 pracował jako telegrafista w hanowerskiej służbie państwowej. W latach 1858–1861 studiował w teologiczno-filozoficznym zakładzie naukowym w Hildesheim, święcenia kapłańskie otrzymał w 1862. Później był wikariuszem szkolnym w miejscowości Henneckenrode położonej w gminie Holle oraz wikariuszem w Detfurcie. W 1865 został pomocnikiem przy wikariacie generalnym w Hildesheim. W 1872 roku mianowany wikariuszem generalnym i kanonikiem, a w 1881 roku biskupem Fuldy.
Były to czasy, w których prasa atakowała duchowieństwo posłuszne papieżowi – rozkwitał ultramontanizm. Biskup Kopp zachowywał lojalny stosunek do rządu pruskiego, który wówczas wprowadzał swoimi ustawami reformy kościelne. Kopp w swoim stanowisku był popierany przez papieża Leona XIII.
Papież mianował go w 1887, za zgodą rządu pruskiego, księciem-biskupem Wrocławia. 16 stycznia 1893 Leon XIII mianował go kardynałem z tytularnym kościołem Sant’ Agnese fuori le mura.
Dążył do zahamowania rozwoju polskiego ruchu narodowego na Górnym Śląsku i Śląsku Cieszyńskim[1]. W czasie strajku dzieci polskich we Wrześni przeciw germanizacji trzymał stronę rządu pruskiego, a nawet torpedował skargi polskie w Watykanie. Z powodu konfliktu z Wojciechem Korfantym usiłował przeszkodzić mu w zawarciu małżeństwa kościelnego[2].
Zmarł w Opawie, pochowany został 4 marca 1914 r. w katedrze wrocławskiej[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ J. Gruchała, Koło Polskie w austriackiej Radzie Państwa wobec kwestii czeskiej i Śląska Cieszyńskiego (1879-1899), Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1982, s. 123–124.
- ↑ Mieczysław Pater: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku. Katowice 1996, s. 191.
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 401-402. ISBN 83-7384-561-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kardynał Kopp w Catholic Hierarchy
- Biografia kardynała Koppa w Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. bautz.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-25)].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Georg von Kopp – listy pasterskie w bibliotece Polona (pol.)
- Niemieccy kardynałowie
- Biskupi wrocławscy
- Członkowie pruskiej Izby Panów
- Członkowie Izby Panów Rady Państwa w Wiedniu
- Posłowie na Śląski Sejm Krajowy w Opawie
- Odznaczeni Orderem Orła Czarnego
- Honorowi obywatele Cieszyna
- Kardynałowie z nominacji Leona XIII
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego
- Urodzeni w 1837
- Zmarli w 1914