George Weah

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Weah
Ilustracja
George Weah (2019)
Pełne imię i nazwisko

George Tawlon Manneh Oppong Ousman Weah

Data i miejsce urodzenia

1 października 1966
Monrovia

26. Prezydent Republiki Liberii
Okres

od 22 stycznia 2018

Przynależność polityczna

Kongres na rzecz Demokratycznych Zmian

Poprzednik

Ellen Johnson-Sirleaf

George Weah
Ilustracja
George Weah (1992)
Wzrost

184 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1981–1984 Young Survivors Claratown
1984–1985 Bongrange Company
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1985–1986 Mighty Barolle 10 (7)
1986–1987 Invincible Eleven 23 (24)
1987 Africa Sports National 2 (1)
1987–1988 Tonnerre Jaunde 18 (14)
1988–1992 AS Monaco 103 (47)
1992–1995 Paris Saint-Germain 96 (32)
1995–2000 AC Milan 114 (46)
2000 Chelsea (wyp.) 11 (3)
2000 Manchester City 7 (1)
2000–2001 Olympique Marsylia 19 (5)
2001–2003 Al-Jazira Club 8 (13)
W sumie: 411 (193)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1987–2002  Liberia 61 (22)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Złota piłka

George Manneh Oppong Ousman Weah (ur. 1 października 1966 w Monrovii) – liberyjski piłkarz, działacz humanitarny i polityk. Prezydent Liberii od 22 stycznia 2018. Często uważany jest za najlepszego piłkarza afrykańskiego w historii, znalazł się na liście Pelégo FIFA 100.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychowywał w slumsach Monrovii, podobnie jak pozostałe 12 dzieci jego rodziców. Przed transferem do Europy pracował jako technik w Liberia Telecommunications Corporation.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W ciągu kariery piłkarskiej reprezentował kluby Invincible Eleven w Liberii, Tonnerre Jaunde (Kamerun), AS Monaco (Monako), Paris Saint Germain i Olympique Marsylia (Francja), A.C. Milan (Włochy), Chelsea F.C. i Manchester City (Anglia) i Al Jazeera (Zjednoczone Emiraty Arabskie). W 1995 świętował mistrzostwo Francji z PSG, rok później i w 1999 był mistrzem Włoch. Rok 1995 był najlepszy w jego karierze, co znalazło wyraz w przyznanych mu tytułach Piłkarza Roku w klasyfikacji FIFA (jako jedyny dotychczas piłkarz z Afryki), Piłkarza Roku w Europie (według France Football, jako piłkarz AC Milan) oraz Piłkarza Roku w Afryce.

Wielokrotny reprezentant Liberii, nie zdołał przełożyć własnych sukcesów klubowych na wyniki reprezentacji narodowej, chociaż w 2002 – jako piłkarz, trener i sponsor – był bliski awansu na finały mistrzostw świata w Korei i Japonii; do występu na mistrzostwach zabrakło jednego punktu (awansowała Nigeria).

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Znany jest z działalności humanitarnej, był ambasadorem dobrej woli UNICEF.

W listopadzie 2004 ogłosił zamiar kandydowania w wyborach prezydenckich, zaplanowanych na październik 2005. Mimo pewnych kontrowersji (m.in. wskazywano na fakt przyjęcia obywatelstwa Francji w czasie występów w tamtejszej lidze) został zarejestrowany jako kandydat i ze względu na popularność wśród młodzieży uchodził za jednego z faworytów. Wspierała go partia Kongres na rzecz Demokratycznych Zmian (CDC). Weah przeszedł do drugiej tury z najlepszym wynikiem (30% głosów), pokonując 27 kontrkandydatów, w listopadzie 2005 przegrał jednak walkę o urząd prezydenta z ekonomistką Ellen Johnson-Sirleaf – pierwszą kobietą wybraną na urząd prezydenta w Afryce.

Po przegranych wyborach w 2005 poświęcił się edukacji. Zdał maturę i rozpoczął studia biznesowe na Florydzie. We wrześniu 2010 ogłosił zamiar startu w wyborach prezydenckich w październiku 2011[1]. Jednakże w maju 2011 został wybrany przez delegatów CDC kandydatem na urząd wiceprezydenta Liberii u boku Winstona Tubmana[2].

W pierwszej turze wyborów prezydenckich, która odbyła się 10 października 2017, Weah jako kandydat CDC uzyskał 38,4% głosów i tym samym wszedł do drugiej tury wraz z urzędującym wiceprezydentem Joseph Boakaiem z Partii Jedności, który zdobył 28,8% głosów. W drugim głosowaniu, przeprowadzonym 26 grudnia 2017, Weah uzyskał 61,5% głosów[3]. Ceremonia objęcia urzędu odbyła się 22 stycznia 2018[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Ziemacki. Geniusz ze slumsów. „Wprost”. 33(1440), s. 64–65, 2010-09-12. (pol.). 
  2. Liberia: Palace Coup In CDC – Tubman Ousts CDC’s Chief Emeritus. allAfrica.com, 2 maja 2011. [dostęp 2011-07-05]. (ang.).
  3. George Weah, była gwiazda piłki nożnej, wygrał wybory prezydenckie w Liberii, Wyborcza.pl [dostęp 2017-12-29] (pol.).
  4. George Weah zaprzysiężony na prezydenta Liberii. tvn24.pl. [dostęp 2018-01-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]