Georgi Wasilew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georgi Wasilew
Георги Василев
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1946
Bobowdol

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

brak klubu

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1961–1965 Czerweno Zname Radomir
1965–1967 FK Sliwen
1967–1968 Lokomotiw Gorna Oriachowica
1968–1969 Marek Dupnica
1969–1977 Etyr Wielkie Tyrnowo
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1977–1979 Lewski Strażnica
1979–1981 Etyr Wielkie Tyrnowo, asystent
1981–1984 Etyr Wielkie Tyrnowo
1984–1985 Spartak Plewen
1985–1986 reprezentacja Bułgarii, asystent
1986–1991 Etyr Wielkie Tyrnowo
1993–1995 Lewski Sofia
1995–1996 Anorthosis Famagusta
1996–1998 CSKA Sofia
1998–1999 Łokomotiw Sofia
1999–2001 Union Berlin
2003 Nea Salamina Famagusta
2003–2004 Lewski Sofia
2006 Union Berlin
2006–2007 Nafteks Burgas
2007–2008 APO Lewadiakos
2009–2010 PFK Nesebar
2011 Czernomorec Burgas
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Georgi Wasilew (ur. 9 sierpnia 1946 roku Bobowdolu) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, i trener piłkarski, jeden z najbardziej utytułowanych szkoleniowców bułgarskich lat 90.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodnik grał m.in. w FK Sliwen, Marku Dupnica oraz najdłużej - przez osiem lat - w Etyrze Wielkie Tyrnowo, z którym w sezonie 1973-1974 zajął czwarte miejsce w lidze. Łącznie w bułgarskiej ekstraklasie rozegrał 220 meczów i strzelił 32 gole. W czasie gry w Etyrze ukończył historię na uniwersytecie w Wielkie Tyrnowo, a niedługo po zakończeniu kariery piłkarskiej został absolwentem szkoły trenerskiej w Kolonii.

Kariera szkoleniowa[edytuj | edytuj kod]

Pracę szkoleniową rozpoczął w latach 80. W sezonie 1990–1991 doprowadził Etyr Wielkie Tyrnowo do pierwszego w historii klubu tytułu mistrza Bułgarii. Wynik ten powtórzył jeszcze trzykrotnie – dwa razy z piłkarzami Lewskiego Sofia, których trenował w latach 1993-1995 i 2003-2004, oraz raz w CSKA Sofia (1996-1998). Ponadto z tymi klubami wygrał po jednym Pucharze Bułgarii.

Pracował także w klubach cypryjskich oraz reprezentacji Bułgarii jako asystent Iwana Wucowa.

Niedługo po rozstaniu z CSKA w 1999 roku został szkoleniowcem zespołu z trzeciej ligi Niemiec Unionu Berlin. Trzy lata później wywalczył z nim awans do 2. Bundesligi oraz jeszcze jako trzecioligowca doprowadził do finału Pucharu Niemiec. Wprawdzie podopieczni Wasilewa przegrali z ówczesnym wicemistrzem kraju Schalke 04 Gelsenkirchen 0:2, ale i tak zapewnili sobie udział w rozgrywkach Pucharu UEFA.

W styczniu 2006 roku ponownie został szkoleniowcem Unionu, ale zrezygnował już po trzech miesiącach. Od kwietnia 2006 do czerwca 2007 roku pracował w Nafteksie Burgas, którego nie potrafił utrzymać w ekstraklasie. Sezon 2006–2007 rozpoczął więc w drugiej lidze. Jednak brak promocji na koniec rozgrywek (Nafteks długo prowadził w tabeli, ostatecznie minimalnie przegrał z Widimą-Rakowski Sewliewo) oznaczał dymisję dla doświadczonego szkoleniowca.

W kolejnych latach pracował m.in. w Grecji. W marcu 2011 roku został trenerem występującego w ekstraklasie Czernomorca Burgas. Na koniec sezonu 2010–2011 zajął z nim ósme miejsce, gwarantujące bezpieczne pozostanie w lidze. Jednak ambicje działaczy były znacznie większe; zgodnie z zapowiedziami przed rozpoczęciem sezonu klub miał walczyć o zwycięstwo w ekstraklasie. Dlatego po zakończeniu rozgrywek Wasiliew został zwolniony.

Sukcesy szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]

  • mistrzostwo Bułgarii 1991 z Etyrem Weliko Tyrnowo
  • mistrzostwo Bułgarii 1994 i 1995, wicemistrzostwo Bułgarii 2004 oraz Puchar Bułgarii 1994 z Lewskim Sofia
  • mistrzostwo Bułgarii 1997 i Puchar Bułgarii 1997 z CSKA Sofia
  • finał Pucharu Niemiec 2001 oraz awans do 2. Bundesligi w sezonie 2000-01 z Unionem Berlin

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

  • Jest jedynym szkoleniowcem, który pracował na stanowisku pierwszego trenera zarówno w Lewskim Sofia, jak i w CSKA Sofia.