Przejdź do zawartości

Gersdorffit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gersdorffit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

NiAsS
siarczek niklu oraz arsenu

Twardość w skali Mohsa

5,5

Przełam

nierówny

Łupliwość

doskonała

Układ krystalograficzny

regularny

Gęstość minerału

5,9 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

srebrzystobiały (szybko matowieje i ciemnieje)

Rysa

szaroczarna

Połysk

metaliczny

Gersdorffitminerał z gromady siarczków. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju ośmiościanów, 48-ścianów i 12-ścianów pentagonalnych. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych oraz w zrostach z innymi kruszcami. Jest nieprzezroczysty, szybko matowieje i ciemnieje. Jest dobrym przewodnikiem elektryczności, rozpuszcza się w gorącym kwasie azotowym. Jest podobny do linneitu, chloantytu, ullmannitu. Tworzy paragenezy z millerytem, nikielinem, chloantytem.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Jest produktem hydrotermalnym średnich temperatur. Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: chalkopiryt, syderyt, ullmannit.

Miejsca występowania:

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gersdorfit jest wykorzystywany do otrzymywania niklu i arsenu (ruda niklu 35,42% Ni i 45,23% As).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

milleryt, nikielin, chloantyt, chalkopiryt, syderyt, ullmannit.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]