Ghilman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ghilman (arab. ‏غلمان‎, liczba poj.: ghulam - chłopiec arab. ‏غُلاَم‎) – niewolni żołnierze służący w armiach dawnych państw muzułmańskich.

Pierwsze oddziały złożone z niewolników powstały w kalifacie Abbasydów[1], za panowania kalifa Al-Mutasima. Z czasem praktyka ta rozprzestrzeniła się na inne państwa muzułmańskie. Ghilman rekrutowali się głównie z jeńców pochodzących z Azji centralnej[1] i Kaukazu. Byli używani jako gwardia przyboczna kalifa[2]. W drugiej połowie IX w. ich wpływy polityczne bardzo wzrosły.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b The Decline of the Abbāsid Caliphate. W: Mark Whittow: The Making of Byzantium, 600-1025. University of California Press, 1996, s. 329. [dostęp 2013-09-17].
  2. Madeleine Pelner Cosman,Linda Gale Jones: Handbook to Life in the Medieval World. T. 3. Infobase Publishing, 2009-01-01, s. 296-297. [dostęp 2013-09-17].