Giełczew (powiat lubelski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Giełczew
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

lubelski

Gmina

Wysokie

Liczba ludności (2021)

763[1][2]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

23-145[3]

Tablice rejestracyjne

LUB

SIMC

0905439[4]

Położenie na mapie gminy Wysokie
Mapa konturowa gminy Wysokie, u góry znajduje się punkt z opisem „Giełczew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Giełczew”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Giełczew”
Położenie na mapie powiatu lubelskiego
Mapa konturowa powiatu lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Giełczew”
Ziemia50°57′24″N 22°40′43″E/50,956667 22,678611

Giełczewwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubelskim, w gminie Wysokie[4][5]. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 835.

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[6]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Giełczew. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Wysokie[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 868 mieszkańców[8].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Giełczew[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0905445 Baldachów część wsi
0905451 Giełczew Druga część wsi
0905468 Kolenisty część wsi
0905474 Resztówka część wsi
0905480 Zalasek część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zwana Giełczwica. W połowie XV stulecia należała Giełczwica do Jakuba Giełczewskiego (Giełczwickiego), a następnie Stanisława i Jana Giełczewskich. Spis roku 1531 wykazywał tu części Jakuba Brzostowskiego (2, 5 łana), Pawła i Tomasza Pełków (razem 2, 5 łana) oraz Mikołaja Pszonki (2 łany). Wieś odnotowano wówczas w parafii krzczonowskiej, mimo że inne źródła umieszczają ją wśród wsi parafii w Targowisku. W II połowie XVI wieku znajdują się tu części dóbr Pszonków, Taszewskich i Katarbskich. Również w 1676 r. rejestr pogłównego wymienia 3 części wyżej wymienionych rodów[9]. Wieś wraz z folwarkiem wchodziła w skład dóbr Wysokie Lubelskie księżnej Anny Jabłonowskiej[10].

Wieś zaliczała się dużych. Według spisu ludności z 1827 r. liczyła bowiem 106 domów i 812 mieszkańców, zaś wg spisu z 1921 r. aż 309 domów oraz 2 008 mieszkańców, w tym 19 Żydów[9].

W 1905 r. miejscowy folwark dzierżawiony był przez J. Kucharskiego.

Kościół drewniany wzniesiono tu w 1956 r., powiększając w tym celu rok wcześniej zbudowaną kaplicę.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wieś Giełczew w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-03-25] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-03-25].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 295 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)
  6. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  7. Strona gminy Wysokie, sołectwa
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. a b Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
  10. Janina Berger-Mayerowa, Księżna Pani na Kocku i Siemiatyczach : (działalność gospodarcza i społeczna Anny z Sapiehów Jabłonowskiej), w: Archiwum Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Wydział 2, Historyczno-Filozoficzny. Tom 18, Zeszyt 1, Lwów 1937, s. 332.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]