Gilles-Marie Oppenord
_view_91_of_91_(detail).jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
francuska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
Gilles-Marie Oppenord (Op den Oordt) (ur. 27 lipca 1672 w Paryżu, zm. 13 marca 1742 tamże) – francuski architekt i dekorator doby rokoko. Jego ojciec, Alexandre-Jean Oppenord, był ebenistą niderlandzkim. Po siedmioletnim pobycie w Rzymie w latach 1692–1699, gdzie prowadził studia nad barokiem, powrócił do Francji i nawiązał współpracę ze słynnym architektem króla Jules’em Hardouin-Mansart. W 1709 został architektem i ulubionym dekoratorem regenta, na którego zlecenie dekorował wnętrza Palais-Royal w Paryżu w nowym stylu (wieciej przestrzeni zapełnionej, mniej wolnego miejsca)[1]. Zaprojektował oranżerię pałacu Pierre’a Crozat w Montmorency, a także boazerie w pałacu de Pomponne oraz w salonie pałacu d’Assy[1]. Od 1718 wznosił nawę i transept kościoła Saint-Sulpice w Paryżu.
Uczniowie i kontynuatorzy[edytuj | edytuj kod]
- Jean-François de Cuvilliés (1695-1768)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Pierre Chaunu: Cywilizacja wieku Oświecenia. Warszawa: PIW, 1993, s. 459. ISBN 83-06-02339-0.