Giovanni Angelo Becciu
| Kardynał diakon | |||
.jpg) Giovanni Angelo Becciu (2018) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych | |||
| Okres sprawowania |
2018–2020 | ||
| Delegat specjalny przy Zakonie Maltańskim | |||
| Okres sprawowania |
2017–2020 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
27 sierpnia 1972 | ||
| Nominacja biskupia |
15 października 2001 | ||
| Sakra biskupia |
1 grudnia 2001 | ||
| Kreacja kardynalska |
28 czerwca 2018 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Data konsekracji |
1 grudnia 2001 | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Pattada | ||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Giovanni Angelo Becciu (ur. 2 czerwca 1948 w Pattadzie) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Angoli oraz na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej w latach 2001–2009, nuncjusz apostolski na Kubie w latach 2009–2011, substytut do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej w latach 2011–2018, delegat specjalny przy Zakonie Maltańskim w latach 2017–2020, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w latach 2018–2020, kardynał diakon od 2018.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
27 sierpnia 1972 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Ozieri. W 1980 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.
15 października 2001 papież Jan Paweł II prekonizował go arcybiskupem tytularnym Rusellae oraz mianował nuncjuszem apostolskim w Angoli. 15 listopada 2001 został również mianowany nuncjuszem apostolskim na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej. Święcenia biskupie otrzymał 1 grudnia 2001 w Pattadzie. Udzielił mu ich kardynał Angelo Sodano, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, któremu asystowali arcybiskup Paolo Romeo, nuncjusz apostolski we Włoszech, i Sebastiano Sanguinetti, biskup diecezjalny Ozieri.
23 lipca 2009 papież Benedykt XVI mianował go nuncjuszem apostolskim na Kubie.
10 maja 2011 papież przeniósł go na stanowisko substytuta do spraw ogólnych w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej.
20 maja 2018 podczas modlitwy Regina Coeli papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem. 28 czerwca 2018 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem diakonem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Linusa w Rzymie[1][2].
26 maja 2018 papież Franciszek mianował go prefektem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Urząd ten objął 1 września 2018, zastępując kard. Angelo Amato[3][4].
Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]
24 września 2020 papież Franciszek przyjął złożoną przez niego rezygnację z funkcji prefekta oraz ze wszystkich przywilejów wynikających z posiadania przez niego godności kardynalskiej. Oznacza to, że Becciu zachował tytuł kardynała, ale nie może korzystać z żadnych przysługujących mu z tego powodu praw, m.in. z prawa udziału w konklawe[5].
Dymisja Becciu to pokłosie artykułu we włoskim tygodniku „L’Espresso”, który opisał m.in. udzielenie dotacji firmie brata Becciu z Sardynii, zaangażowanej w działalność dobroczynną, a także sprawę zakupu przez Watykan nieruchomości w Londynie w czasach, gdy Becciu był zastępcą sekretarza stanu. Becciu uznał, że w żadnej z tych spraw nie ma sobie nic do zarzucenia, uznał publikacje „L’Espresso” za zniesławiające i szkalujące, a także pozwał wydawcę gazety o 10 mln euro z przeznaczeniem na cele dobroczynne, uznając, że publikacje tygodnika pozbawiając go prawa udziału w konklawe naraziły następne konklawe na nieważność oraz pozbawiły go osobiście szansy wyboru na papieża[6].
W 2021 roku Watykan oskarżył kardynała oraz dziewięć innych osób o nabycie londyńskiej nieruchomości oraz finansowanie filmów, w tym korzystając z zebranego na cele dobroczynne świętopietrza[7]. Proces Giovanniego Becciu będzie pierwszym procesem kardynała w sądzie karnym Watykanu[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Calendario delle Celebrazioni presiedute dal Santo Padre Francesco (Giugno – Agosto 2018), 29.05.2018. press.vatican.va, 2018-05-29. [dostęp 2018-05-29]. (wł.).
- ↑ Annuncio di Concistoro il 29 giugno per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 2018-05-20. [dostęp 2018-05-29]. (wł.).
- ↑ Nomina del Prefetto della Congregazione delle Cause dei Santi. press.vatican.va. [dostęp 2018-05-26]. (wł.).
- ↑ Jeden z kardynałów-nominatów został nowy prefektem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. deon.pl. [dostęp 2018-05-26]. (pol.).
- ↑ Rinunce e nomine (continuazione). press.vatican.va. [dostęp 2020-09-25]. (wł.).
- ↑ Kardynał Becciu żąda 10 mln euro od „L’Espresso” za zniesławienie i wykluczenie z konklawe, www.wirtualnemedia.pl, 20 listopada 2020 [dostęp 2020-11-24] (pol.).
- ↑ Tom Kington Rome, Rocketman: Vatican funded explicit film of Elton John’s life, ISSN 0140-0460 [dostęp 2021-07-22] (ang.).
- ↑ Francis X. Rocca, Vatican Indicts Cardinal, Nine Other People Over London Real-Estate Deal, „Wall Street Journal”, 3 lipca 2021, ISSN 0099-9660 [dostęp 2021-07-22] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Giovanni Angelo Becciu w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2018-06-29]
- Giovanni Angelo Becciu w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2021-01-28]
Liczba purpuratów wynosi 222 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 123
a – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat