Giovanni Battista Spada
Kardynał prezbiter | |
Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1597 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 stycznia 1675 |
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |
Okres sprawowania |
1643–1644 |
Łaciński patriarcha Konstantynopola | |
Okres sprawowania |
1643-1654 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sakra biskupia |
23 sierpnia 1643 |
Wybór patriarchy |
3 sierpnia 1643 |
Kreacja kardynalska |
2 marca 1654 |
Kościół tytularny |
S. Susanna (23 marca 1654) |
Data konsekracji |
23 sierpnia 1643 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
|
Giovanni Battista Spada (ur. 28 sierpnia 1597 w Lyonie, zm. 23 stycznia 1675 w Rzymie[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził ze szlaceckiej rodziny; w młodości przybył do Rzymu, gdzie pobierał nauki u swojego wuja, prawnika, Giambattisty Spada[1]. W 1618 został prawnikiem przy Kamerze Apostolskiej, a sześć lat później – referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. W 1624 został sekretarzem Kongregacji ds. Dobrego Rządu, a w 1629 – sekretarzem Świętej Konsulty[1]. W latach 1635–1643 był gubernatorem Rzymu, natomiast od 1643 do 1644 – sekretarzem stanu[1]. W 1645 został rektorem Sapienzy[1].
3 sierpnia 1643 został wybrany łacińskim patriarchą Konstantynopola, a 23 sierpnia przyjął sakrę[2]. 2 marca 1644 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Susanna[2]. Od 1666 przez roczną kadencję pełnił rolę kamerlinga Kolegium Kardynałów[1].