Giovanni Brunelli
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1795 |
| Data i miejsce śmierci |
21 lutego 1861 |
| Nuncjusz apostolski w Hiszpanii | |
| Okres sprawowania |
1848–1853 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
21 grudnia 1817 |
| Sakra biskupia |
25 maja 1845 |
| Kreacja kardynalska |
15 marca 1852 |
| Kościół tytularny |
Santa Cecilia |
Giovanni Brunelli (ur. 23 czerwca 1795 w Rzymie, zm. 21 lutego 1861 w Osimo) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 23 czerwca 1795 roku w Rzymie, jako syn Giovanelego Brunelliego i Margherity Derossi[1]. Studiował w rodzinnym mieście, gdzie uzyskał doktorat utroque iure, a ponadto z filozofii i teologii[1]. 21 grudnia 1817 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Następnie został protonotariuszem apostolskim[1]. 23 maja 1845 roku został tytularnym arcybiskupem Tesalonik, a dwa dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1848–1853 był nuncjuszem w Hiszpanii[2]. 15 marca 1852 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Cecilia[2]. W okresie 1854–1856 był prefektem Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej[1]. W 1856 roku został biskupem Osimo[1]. Zmarł tamże 21 lutego 1861 roku[1].