Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giovanni Garzia Millini (ur. 1 marca 1563 we Florencji – zm. 2 października 1629 w Rzymie ) – włoski kardynał .
Tytularny arcybiskup Kolossów i nuncjusz apostolski w Hiszpanii 1605-07, został kreowany kardynałem prezbiterem Santi Quattro Coronati w 1606. Arcybiskup Imoli 1607-11. W 1608 był legatem a latere w celu doprowadzenia do pojednania cesarza ze swoim bratem, arcyksięciem Maciejem . Wikariusz generalny diecezji rzymskiej od 1610, sekretarz Rzymskiej Inkwizycji od 1616, prefekt Kongregacji Indeksu 1623-1626. Uczestniczył w konklawe 1621 i 1623, na tym drugim był kandydatem do tiary. Kamerling Świętego Kolegium 1623-25. Kardynał protoprezbiter 1627-29, w sierpniu 1629 został biskupem Frascati. Zmarł w Rzymie w wieku 66 lat.
Wielcy Inkwizytorzy
Kardynałowie sekretarze
Wikariusze przed 1558
Giovanni Marsicano (1106/1107)
Pietro Senex (1115, 1117–1120)
Corrado Demetri (1130–1137[A] )
Gregorio Centu (1160)
Juliusz (1161–1164)
Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)
Walter (1167–1168)
Gerardo (1184–1188)
Ottaviano di Paoli (1198)
Pietro Gallocia (1206)
Pietro Sasso (1217)
Romano Bonaventura (1236)
Giacomo Pecoraria (1238)
Stefano Conti (1245–1251)
Riccardo Annibaldi (1252)
Tommaso Fusconi di Berta (1260)
Giovanni Colonna (1262)
Tommaso da Lentini (1264)
Aldobrandino Cavalcanti (1272)
Latino Malabranca Orsini (1279)
Bartolomeo di Grosseto (1288)
Giovanni di Iesi (1290, 1295)
Salvo di Recanati (1291)
Lamberto di Veglia (1296)
Alemanno di Tiro e Oristano (1299)
Ranuccio di Cagliari (1301)
Niccolò Alberti (1302)
Giovanni di Osimo (1303)
Giacomo di Sutri (1303)
Guittone Farnese (1307)
Isnardo Tacconi (1309)
Ruggero da Casole (1313)
Giovanni di Nepi (1317)
Andrea di Terracina (1322, 1325)
Angelo Tignosi (1324, 1325)
Giovanni Pagnotta (1334, 1335)
Nicola Zucci (1341)
Raimondo di Rieti (1343)
Ponzio di Orvieto (1348, 1349)
Giovanni di Orvieto (1361)
Pietro Boerio (1365)
Giacomo di Muti (1369)
Luca Gentili Ridolfucci (1375)
Stefano Palosi (1380)
Gabriele Gabrieli (1383)
Lorenzo Corvini (1389)
Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)
Francesco Scaccani (1394, 1399)
Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)
Francesco di San Martino (1411)
Giacomo Isolani (1414–1418)
Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)
Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)
Daniele Gari Scotti (1431)
Gasparre di Diano (1431)
Stefano di Volterra (1434)
Genesio di Cagli (1435)
Andrea di Osimo (1437)
Giosuè Mormile (1441)
Onofrio Francesco (1444)
Roberto Cavalcanti (1447, 1448)
Berardo Eroli (1449)
Francesco de Lignamine (1458, 1459)
Giovanni Neroni (1461, 1462)
Nicola Trevisano (1479, 1487)
Leonardo di Albenga (1485)
Giacomo Botta (1486, 1489)
Jaime Serra i Cau (1492, 1494)
Pietro Gamboa (1501)
Pietro Accolti (1505)
Domenico Giacobazzi (1511)
Andrea Giacobazzi (1520)
Paolo Capizucchi (1521)
Bartolomeo Guidiccioni (1539)
Pomponio Cecci (1540)
Filippo Archinto (1542)
Ludovico Beccadelli (1554)
Pietro di Lucera (1555)
Virgilio Rosario (1555)
Wikariusze od 1558
↑ urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152
Prefekci Kongregacji
Prefekci Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego