Giuseppe Bruno
| Giuseppe Bruno | |||
| kardynał diakon | |||
| |||
| Kraj działania |  Włochy
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 30 czerwca 1875 Sezzadio | ||
| Data i miejsce śmierci | 10 listopada 1954 Rzym | ||
| prefekt Sygnatury Apostolskiej | |||
| Okres sprawowania | 1954 | ||
| Wyznanie | katolickie | ||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||
| Prezbiterat | 10 kwietnia 1898 | ||
| Kreacja kardynalska | 18 lutego 1946 Pius XII | ||
| Kościół tytularny | S. Eustachio | ||
Giuseppe Bruno (ur. 30 czerwca 1875 w Sezzadio, zm. 10 listopada 1954 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.
Ukończył seminarium w swej rodzinnej diecezji Acqui, a także kilka rzymskich uczelni, gdzie uzyskał doktoraty z filozofii, teologii i utroque iure. 10 kwietnia 1898 otrzymał święcenia kapłańskie. Po krótkiej pracy duszpasterskiej w rodzimej diecezji związał się z Wiecznym Miastem, gdzie był m. in. wieloletnim wykładowcą prawa w Ateneum "S. Apolinare", a także dyrektorem pisma Acta Apostolicae Sedis. Od 1905 pracował w Świętej Kongregacji Soboru Trydenckiego. Otrzymał tytuły prywatnego szambelana papieskiego, a następnie prałata. W latach 1924-1926 sekretarz Komisji ds. Autentycznej Interpretacji Kodeksu Prawa Kanonicznego. Następnie w latach 1926-1946 podsekretarz i sekretarz Kongregacji Soboru. Od 1932 pronotariusz apostolski.
Na konsystorzu z lutego 1946 otrzymał kapelusz kardynalski i diakonię S. Eustachio. 16 listopada 1949 mianowany prefektem Świętej Kongregacji Soboru Trydenckiego. Na urzędzie tym pozostał do 20 marca 1954, kiedy to przeniesiony został na stanowisko prefekta Sygnatury Apostolskiej i przewodniczącego Komisji ds. Autentycznej Interpretacji Kodeksu Prawa Kanonicznego. W latach 1953-1954 był ponadto kamerlingiem. Umarł na raka wątrobowokomórkowego i pochowany został na Campo Verano.
