Giuseppe Peano
Giuseppe Peano (ur. 27 sierpnia 1858 w Spinetta, 20 kwietnia 1932 w Turynie) – włoski matematyk i logik.
Od 1890 profesor matematyki na Uniwersytecie w Turynie, a w latach 1887-1901 w akademii wojskowej w Turynie.
Opracował stosowaną powszechnie aksjomatykę arytmetyki liczb naturalnych (tzw. aksjomaty Peano). Skonstruował też przykład funkcji ciągłej przekształcającej odcinek domknięty na kwadrat domknięty, co jest sprzeczne z powszechną intuicją. Odwzorowanie to jest zwane krzywą Peano.
Peano był również twórcą międzynarodowego sztucznego języka latina sine flexione, będącego uproszczoną formą łaciny, który opracował w latach 1903-1904.
Działalność Peano przyczyniła się do powstania tzw. włoskiej szkoły matematycznej, która zajmowała się badaniami nad logiką matematyczną i analizą podstaw matematyki. Peano uważany był za prekursora teorii mnogości. Zajmował się także teorią klas. Znane jest także jego twierdzenie o istnieniu rozwiązań pewnych równań różniczkowych, zwane twierdzeniem Peano.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Giuseppe Peano w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
- E. Stamm, Wł. M. Kozłowski, S. Dickstein: Józef Peano z Repozytorium Cyfrowego Instytutów Naukowych
