Glac

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Glac – najrozleglejszy płaskowyż w Słowackim Raju[1], osiągający największą wysokość 1061 m n.p.m. nad byłą leśniczówką Glac. W jego zboczach powstały w wyniku erozji praktycznie wszystkie najatrakcyjniejsze wąwozy Słowackiego Raju[1] – na wschodzie Kyseľ i Sokolia Dolina, na zachodzie Veľký Sokol i Piecky, a na północy Suchá Belá i Kláštorská roklina oraz Zelená dolina (niedostępna dla ruchu turystycznego). Oprócz dużej liczby powierzchniowych zjawisk krasowych na polanach, na wschodnich stokach nad doliną Bieleho potoka znajdują się najbardziej znane jaskinie płaskowyżu – Medvedia jaskyňa i Zlatá diera.

Przez płaskowyż Glac i jego obrzeża przebiega znaczna część znakowanych szlaków turystycznych w Słowackim Raju, dzięki czemu stał się on punktem orientacyjnym dla całego obszaru.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dušan Bevilaqua. NAJ w Národnom parku Slovenský raj. „Ochrana prírody Slovenska”. (słow.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Slovenský Raj. Edicia turistických máp 1:50 000, 6 vydanie, VKÚ, akciová spoločnosť, Harmanec, 2007, Textová časť, str. 21

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Widok od północy na płaskowyż Glac
Widok od północy na płaskowyż Glac