Glacitektonika

Glacitektonika – działalność, deformacje podłoża lodowca oraz składanych przezeń osadów (lodowcowych i wodnolodowcowych) spowodowane przez nacisk lub tarcie lodu o podłoże.

Cechy strukturalne zaburzeń glacitektonicznych:

• zdecydowaną większość deformacji charakteryzują klasyczne struktury tektoniczne takie jak fałdy, uskoki, łuski etc.,
• dominujące struktury glacitektonicze (fałdy, uskoki, łuski) mają postać struktur kontrakcyjnych (kompresyjnych),
• możliwość sąsiadowania ze sobą form ciągłych i nieciągłych świadczy o zmienności struktur glacitektonicznych,
• sąsiadujące struktury są wzajemnie równoległe przy czym ich rozciągłość jest w przybliżeniu zgodna z lokalnym przebiegiem krawędzi lądolodu, któremu przypisuje się ich utworzenie,
• zasięg wgłębny deformacji jest zwykle wyznaczony przez powierzchnię odkłucia, której towarzyszy kontakt dysharmonijny. Bywają jednak deformacje np. typu diapirowego.

Bibliografia

• Encyklopedia Powszechna PWN