Glory (kick-boxing)
GLORY (dawniej Glory World Series) – organizacja promująca zawodowy kick-boxing z siedzibą w Singapurze. Należy do powiązanej z holenderską grupą Golden Glory spółki Glory Sports International. Przewodniczącym jest Pierre Andurand, dyrektorem wykonawczym (CEO) Jon Franklin, kierownikiem Scott Rudmann, matchmakerem Cor Hemmers.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1999 Baastian „Baas” Boon założył grupę promotorską o nazwie Golden Glory. Od 2006 roku rozpoczął organizowanie gal sztuk walki Ultimate Glory (od 2010 United Glory), na których promowane były pojedynki m.in. w formułach kickboxingu oraz MMA.
W 2011 francuski przedsiębiorca Pierre Andurand wraz z Marcusem Luerem (Total Sports Asia) oraz Scottem Rudmannem (Nectar Capital) bezskutecznie próbowali nabyć prawa do marki od K-1, które od 2010 borykało się ze sporymi problemami finansowymi[1].
W połowie 2012 Andurand wraz z resztą inwestorów powołał do życia spółkę Glory Sports International, a jeszcze w tym samym roku wykupił największego europejskiego konkurenta – It’s Showtime oraz związał się z grupą Baasa Boona Golden Glory, tworząc organizację GLORY World Series, która w połączeniu z zapaścią finansową K-1 stała się wiodącą organizacją zawodowego kick-boxingu na świecie[2].
W maju 2014 podpisano wieloletnią umowę z amerykańską stacją Spike TV na transmisję gal w USA[3]. 19 września 2015 zorganizowano przy współpracy z Bellator MMA galę kickboxingu i MMA – Dynamite[4].
10 grudnia 2016 na gali GLORY 36 – Collision, zainaugurowano mistrzostwo kobiet w wadze super koguciej, które zdobyła Amerykanka Tiffany van Soest[5].
Z Glory związane są (lub były) największe gwiazdy oraz czołowi zawodnicy na świecie, m.in.: Semmy Schilt, Rico Verhoeven, Mirko Filipović, Giorgio Petrosyan, Remy Bonjasky, Albert Kraus, Tyrone Spong, Peter Aerts, Jérôme Le Banner, Badr Hari, Gökhan Saki, Daniel Ghiță czy Yoshihiro Satō.
W sierpniu 2022 roku dostępna w Polsce platforma streamingowa Viaplay podpisała umowę na transmisję gal Glory. Umowa ma objąć wszystkie organizowane gale[6].
Zasady i reguły[7]
[edytuj | edytuj kod]Zawodnicy rywalizują w kwadratowym ringu o wymiarach 5 × 5 lub 6 × 6 m. Dozwolone są wszelkie techniki bokserskie oraz kopnięcia i ciosy kolanem w głowę, korpus i nogi przeciwnika. Zawodnik może zwyciężyć na kilka sposobów: przez nokaut, techniczny nokaut (zadając nokdaun rywalowi trzy razy w ciągu rundy lub pięć razy w ciągu całej walki) oraz decyzję sędziów. Poza tym:
- pojedynek trwa trzy rundy
- pojedynek mistrzowski trwa pięć rund
- każda runda trwa trzy minuty
- przerwa pomiędzy rundami trwa 1 minutę
Zabronione akcje:
- całkowity zakaz walki w parterze
- uderzanie głową
- uderzania łokciem
- uderzanie w gardło
- gryzienie
- wszelkie ataki na krocze
- bezpośredni atak na kręgosłup, obojczyk oraz tył głowy
- kopanie głowy leżącego lub klęczącego przeciwnika
- wyrzucanie przeciwnika poza ring
- plucie
- trzymanie się lin
- używanie wulgaryzmów na ringu
- atak podczas przerwy
- atak na przeciwnika, pod ochroną sędziego
- atak po gongu
- świadome lekceważenie instrukcji oraz samego sędziego
- uporczywe unikanie kontaktu z przeciwnikiem
- symulowanie kontuzji
Turnieje
[edytuj | edytuj kod]Głównym cyklem turniejowym, który odbywa się na galach GLORY jest turniej pretendentów (Glory Contender Tournament), w którym rywalizuje czterech zawodników podzielonych na dwie pary (format pucharowy – półfinał i finał). Zwycięzca turnieju zostaje oficjalnym pretendentem do walki o mistrzostwo świata w danej kategorii wagowej. W latach 2012–2014 i 2016 miały miejsce turnieje mistrzowskie zwane Slam Tournament i Championship Tournament, które wyłaniały inauguracyjnych mistrzów świata w poszczególnych kategoriach wagowych. Poza tym odbywają się mniejsze cykle takie jak Road to Glory, gdzie zwycięzca zawodów otrzymuje kontrakt z organizacją.
Ranking
[edytuj | edytuj kod]Organizacja prowadzi swój oficjalny ranking pretendentów do mistrzostwa, przydzielając punkty za pojedyncze zwycięstwa oraz wygrane turnieje.
Mistrzostwo[7]
[edytuj | edytuj kod]Walki o mistrzostwo świata GLORY w poszczególnych kategoriach wagowych rozgrywane są od 2012 roku. Pas mistrzowski ma charakter przechodni (jak w boksie). Zawodnik będący posiadaczem mistrzowskiego pasa jest zobligowany do obrony mistrzostwa minimum raz w roku, jeśli nie jest w stanie tego zrobić, tytuł jest mu odbierany. Obecnymi mistrzami są[8]:
Kategoria | Waga | Mistrz | Od | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
Ciężka | ponad 95 kg (+ 209 lb) | Rico Verhoeven | 21 czerwca 2014 | 10 |
Półciężka | do 95 kg (209 lb) | Donegi Abena | 11 lutego 2023 | 0 |
Średnia | do 85 kg (187 lb) | Donovan Wisse | 4 września 2021 | 2 |
Półśrednia | do 77 kg (170 lb) | Endy Semeleer | 19 listopada 2022 | 2 |
Lekka | do 70 kg (155 lb) | Tyjani Beztati | 4 września 2021 | 3 |
Piórkowa | do 65 kg (143 lb) | Petchpanomrung Kiatmookao | 29 września 2018 | 6 |
Kategoria kobiet | Waga | Mistrzyni | Od | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|
Super kogucia kobiet | do 55,5 kg (122,3 lb) | Tiffany van Soest | 22 listopada 2019 | 3 |
Waga ciężka (+95 kg)
[edytuj | edytuj kod]Nr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Semmy Schilt (pok. Errola Zimmermana) |
26 maja 2012 | 26 czerwca 2013 | Sztokholm (Glory 1) | |
Schilt zakończył karierę z powodów zdrowotnych i zwakował tytuł[9]. | |||||
2. | Rico Verhoeven (pok. Daniela Ghițę) |
21 czerwca 2014 | nadal | Inglewood (Glory 17) |
|
Waga półciężka (-95 kg)
[edytuj | edytuj kod]Nr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Gökhan Saki (pok. Tyrone Sponga) |
12 kwietnia 2014 | 27 lipca 2015 | Stambuł (Glory 15) | |
Tytuł został odebrany Sakiemu w związku z jego nieaktywnością[13]. | |||||
2. | Saulo Cavalari (pok. Zacka Mwekassę) |
19 września 2015 | 12 marca 2016 | San Jose (Bellator MMA & Glory: Dynamite 1) | |
3. | Artiom Wachitow | 12 marca 2016 | 30 stycznia 2021 | Paryż (Glory 28) |
|
– | Zack Mwekassa (pok. o tymczasowy tytuł Mourada Bouzidiego) |
25 czerwca 2016 | 5 listopada 2016 | Amsterdam (Glory 31) | |
– | Pawło Żurawlow (pok. o tymczasowy tytuł Saulo Cavalariego[16]) |
14 lipca 2017 | ? | Nowy Jork (Glory 43) | |
4. | Alex Pereira | 30 stycznia 2021 | 4 września 2021 | Rotterdam (Glory 77) | |
5. | Artiom Wachitow | 4 września 2021 | 17 czerwca 2022 | Rotterdam (Glory 78) | |
Wachitow został pozbawiony tytułu związku z Inwazja Rosji na Ukrainę w 2022 roku[17] | |||||
6. | Sergej Maslobojev | 8 października 2022 | 11 lutego 2023 | Arnhem (Glory: Collision 4) | |
7. | Donegi Abena | 11 lutego 2023 | nadal | Rotterdam (Glory 83) |
Waga średnia (-85 kg)
[edytuj | edytuj kod]Nr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Artiom Lewin (pok. Joe Schillinga) |
21 czerwca 2014 | 26 lutego 2015 | Inglewood (Glory 17) |
|
2. | Simon Marcus | 26 lutego 2015 | 9 września 2016 | Hoffman Estates (Glory 27) |
|
3. | Jason Wilnis | 9 września 2016 | 29 kwietnia 2017 | Trenton (Glory 33) |
|
4. | Simon Marcus | 29 kwietnia 2017 | 14 października 2017 | Kopenhaga (Glory 40) | |
5. | Alexsandro Pereira[18] | 14 października 2017 | ? | Kanton (Glory 46) |
|
Pereira zwakował tytuł i przeszedł do wyższej kategorii wagowej | |||||
6. | Donovan Wisse | 4 września 2021 | nadal | Rotterdam (Glory 78) |
|
Waga półśrednia (-77 kg)
[edytuj | edytuj kod]Nr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Marc de Bonte (pok. Karapeta Karapetjana) |
3 maja 2014 | 21 czerwca 2014 | Broomfield (Glory 16) | |
2. | Joseph Valtellini | 21 czerwca 2014 | 4 czerwca 2015 | Inglewood (Glory 17) | |
Valtellini zwakował tytuł z powodów zdrowotnych[21]. | |||||
3. | Nieky Holzken (pok. Raymonda Danielsa) |
7 sierpnia 2015 | 10 grudnia 2016 | Las Vegas (Glory 23) |
|
4. | Cédric Doumbé | 10 grudnia 2016 | 25 sierpnia 2017 | Oberhausen (Glory 36) |
|
5. | Murthel Groenhart[22] | 25 sierpnia 2017 | 16 lutego 2018 | Chicago (Glory 44) | |
6. | Harut Grigorian[23] | 16 lutego 2018 | 9 marca 2019 | Chicago (Glory 50) |
|
7. | Cédric Doumbé[24] | 9 marca 2019 | 16 listopada 2021 | Strasburg (Glory 64) |
|
Organizacja ogłosiła, że Doumbé zrezygnował z kickboxingu[25] | |||||
8. | Endy Semeleer | 19 listopada 2022 | nadal | Bonn (Glory 82) |
|
Waga lekka (-70 kg)
[edytuj | edytuj kod]Nr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Dawit Kiria (pok. Andy’iego Ristie) |
8 marca 2014 | 7 listopada 2014 | Zagrzeb (Glory 14) | |
2. | Robin van Roosmalen | 7 listopada 2014 | 25 czerwca 2016 | Oklahoma City (Glory 18) |
|
3. | Sitthichai Sitsongpeenong | 25 czerwca 2016 | 17 maja 2019 | Amsterdam (Glory 31) |
|
4. | Marat Grigorian | 17 maja 2019 | 23 sierpnia 2020 | Utrecht (Glory 65) |
|
Grigorian zwakował tytuł i odszedł do organizacji ONE Championship | |||||
5. | Tyjani Beztati | 4 września 2021 | nadal | Rotterdam (Glory 78) |
|
Waga piórkowa (-65 kg)
[edytuj | edytuj kod]Nr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Gabriel Varga (pok. Mosaba Amraniego) |
3 kwietnia 2015 | 6 listopada 2015 | Dubaj (Glory 20) | |
2. | Serhij Adamczuk | 6 listopada 2015 | 22 lipca 2016 | Mediolan (Glory 25) |
|
3. | Gabriel Varga | 6 listopada 2015 | 21 października 2016 | Norfolk (Glory 32) | |
4. | Robin van Roosmalen | 21 października 2016 | 19 stycznia 2017 | Broomfield (Glory 34) | |
Roosmalen stracił tytuł w związku z przekroczeniem wymaganego limitu wagowego podczas oficjalnego ważenia w przeddzień gali Glory 37[29]. | |||||
5. | Robin van Roosmalen (pok. Petchpanomrung Kiatmookao) |
20 maja 2017 | 29 września 2018 | Den Bosch (Glory 41) |
|
– | Kevin Vannostrand (pok. o tymczasowy tytuł Anwara Bojnazarowa)[32] |
1 grudnia 2017 | 31 marca 2018 | Nowy Jork (Glory 48) | |
– | Petchpanomrung Kiatmookao (pok. o tymczasowy tytuł Kevina Vannostranda)[19] |
20 lipca 2018 | 29 września 2018 | Nowy Jork (Glory 55) | |
6 | Petchpanomrung Kiatmookao[12] | 29 września 2018 | nadal | Amsterdam (Glory 59) |
|
Waga super kogucia kobiet (-55,5 kg)
[edytuj | edytuj kod]Nr | Mistrz | Od | Do | Miejsce | Obrony tytułu |
---|---|---|---|---|---|
1. | Tiffany van Soest (pok. Amel Dehby) |
10 grudnia 2016 | 1 grudnia 2017 | Oberhausen (Glory 36) |
1 pokonała Meryem Uslu, 25 sierpnia 2017 (Glory 44)[22] |
2. | Anissa Meksen[32] | 1 grudnia 2017 | 10 sierpnia 2018 | Nowy Jork (Glory 48) |
|
3. | Jady Menezes[15] | 10 sierpnia 2018 | 2 listopada 2018 | Denver (Glory 56) | |
4. | Anissa Meksen[28] | 2 listopada 2018 | 22 listopada 2019 | Nowy Jork (Glory 61) |
|
5. | Tiffany van Soest | 22 listopada 2019 | nadal | Chicago (Glory 71) |
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Walka w K-1, czy na zasadach K-1? – Historia organizacji K-1 | madfight24.com [online], madfight24.com [dostęp 2017-11-15] (pol.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2012-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-03)].
- ↑ Kickboxing News: Glory Appoints New CEO, Extends Spike TV Broadcast Deal [online], sherdog.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
- ↑ Bellator ‘Dynamite’ to feature title fight, one-night light heavyweight tourney, and GLORY kickboxing in San Jose – MMAmania.com [online], mmamania.com [dostęp 2017-11-15] .
- ↑ Glory 36: Kickboxing nie umarł! Podsumowanie i wyniki!. fightsport.pl, 2016-12-11. (pol.).
- ↑ Tomasz Nowosielski , Gale organizacji GLORY będą transmitowane w Polsce na platformie Viaplay | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-16] (pol.).
- ↑ a b GLORY WORLD SERIES REGULATIONS. glorykickboxing.com. [dostęp 2018-04-01]. (ang.).
- ↑ GLORY World champions. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
- ↑ Dave Doyle: Report: Kickboxing and MMA star Semmy Schilt retires. mmafighting.com, 2016-06-26. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ a b GLORY Redemption Results: Verhoeven Stops Ben Saddik, Pereira Finishes Belgaroui. combatpress.com, 2017-12-09. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
- ↑ a b GLORY 54 Birmingham Results: Verhoeven, Grigorian Retain Titles with Decision Victories. combatpress.com, 2018-06-02. [dostęp 2018-06-03]. (ang.).
- ↑ a b GLORY 59 Results: Verhoeven Cruises, Petchpanomrung Dominates. combatpress.com, 2018-09-29. [dostęp 2018-06-03]. (ang.).
- ↑ GLORY Statement on Gokhan Saki. glorykickboxing.com, 2015-07-27. (ang.).
- ↑ Rob Tatum: GLORY 47 Results: Vakhitov Cruises Past Machado, Ezbiri Captures Tournament, Doumbé Rebounds. combatpress.com, 2017-10-28. [dostęp 2017-10-28]. (ang.).
- ↑ a b Dave Walsh: GLORY 56 Results and Live Commentary. liverkick.com, 2018-08-10. [dostęp 2018-08-11]. (ang.).
- ↑ Zhuravlev secures interim title in bad blood Cavalari encounter. glorykickboxing.com, 2017-07-15. [dostęp 2017-07-15]. (ang.).
- ↑ Titelgevecht voor Luis Tavares, Glory breekt met Vakhitov en Russen [online], bndestem.nl [dostęp 2023-02-23] .
- ↑ Alex Pereira is the Middleweight World Champion. glorykickboxing.com, 2017-10-14. [dostęp 2017-10-14]. (ang.).
- ↑ a b Dave Walsh: GLORY 55 New York Live Results and Updates. liverkick.com, 2018-07-20. [dostęp 2018-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-21)]. (ang.).
- ↑ Dave Walsh: GLORY 58 Results and Live Updates – GLORY 58 Chicago. liverkick.com, 2018-09-14. [dostęp 2018-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-15)]. (ang.).
- ↑ John Joe O’Regan: ‘Bazooka’ Joe Valtellini vacates GLORY World Welterweight Championship. bloodyelbow.com, 2015-06-04. (ang.).
- ↑ a b GLORY 44 – wyniki. glorykickboxing.com. [dostęp 2017-08-27]. (ang.).
- ↑ a b Kyle Symes: GLORY 50 Results: Grigorian Stuns Groenhart, Sitthichai Cruises, Adegbuyi Claims Tournament. combatpress.com, 2018-02-16. [dostęp 2018-02-17]. (ang.).
- ↑ a b GLORY 64 Results: Doumbé Demolishes Grigorian, Meksen Tops van Soest. combatpress.com, 2019-03-09. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
- ↑ Olivier Angelini , Cédric Doumbé n’est officiellement plus champion du Glory [online], Boxemag.com, 16 listopada 2021 [dostęp 2023-02-23] (fr.).
- ↑ a b Glory 53: Sitthichai Stisongpeenong i Anisa Meksen z pasami! Wyniki. fightsport.pl, 2018-05-13. [dostęp 2018-05-13]. (pol.).
- ↑ Glory 57: Sitthichai obronił pas! Wyniki &Video. fightsport.pl, 2018-08-26. [dostęp 2018-09-01]. (pol.).
- ↑ a b GLORY 61 Results: Sitthichai Dominates Jauncey, Meksen Destroys Menezes. combatpress.com, 2018-11-02. [dostęp 2018-11-03]. (ang.).
- ↑ Glory 37: Robin van Roosmalen nie zrobił limitu i straci tytuł! Wyniki ważenia!. fightsport.pl, 2017-01-20. [dostęp 2017-06-25]. (pol.).
- ↑ Rob Tatum: GLORY 45 Amsterdam Results: van Roosmalen Tops Adamchuk, Duut Runs Through Tournament. combatpress.com, 2017-09-30. [dostęp 2017-10-01]. (ang.).
- ↑ Dave Walsh: GLORY 52 and SuperFight Series Live Results. liverkick.com, 2018-03-31. [dostęp 2018-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-01)]. (ang.).
- ↑ a b Dave Walsh: GLORY 48 New York and GLORY 48 SuperFight Series Results. liverkick.com, 2017-11-01. [dostęp 2017-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-03)]. (ang.).
- ↑ Wyniki gali Glory 63. glorykickboxing.com. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona (ang.)