Iża (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gmina Iża)
Iża
gmina wiejska
1921–1932[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg wileński)
(1920–21: okręg nowogródzki)
1921–22: nowogródzkie
(1922–26: Ziemia Wileńska)
1926–32: wileńskie

Powiat

wilejski

Siedziba

Iża

Populacja (1921)
• liczba ludności


3426[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

32

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Iża”
54°39′36,0000″N 26°46′12,0000″E/54,660000 26,770000

Iża – dawna gmina wiejska istniejąca do 1932 roku w woj. nowogródzkim/Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskim II Rzeczypospolitej (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy była wieś Iża (513 mieszk. w 1921 roku)[2].

Na samym początku okresu międzywojennego gmina Iża należała do powiatu wilejskiego w woj. nowogródzkim[2]. 13 kwietnia 1922 roku gmina wraz z całym powiatem wilejskim została przyłączona do objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[3], przekształconej 20 stycznia 1926 roku w województwo wileńskie.

Gminę zniesiono 1 kwietnia 1932 roku, a jej obszar włączono do gmin Kurzeniec, Wojstom i Wiszniew[4].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 3426 osób, 329 było wyznania rzymskokatolickiego, 3097 prawosławnego. Jednocześnie 328 mieszkańców zadeklarowało polską, 3085 białoruską, 12 rosyjską, 1 ukraińską przynależność narodową. Były tu 573 budynki mieszkalne[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego.
  2. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  3. Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
  4. Dz.U. z 1932 r. nr 20, poz. 153
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 7, część 2, 1924, s. 84.