Podhorodyszcze (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gmina Podhorodyszcze)
Podhorodyszcze
gmina wiejska
1934–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

lwowskie

Powiat

bóbrecki

Siedziba

Podhorodyszcze

Powierzchnia (1934)

122,16 km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


11 444[2]

• gęstość

93,7 os./km²

brak współrzędnych

Podhorodyszcze – dawna gmina wiejska w powiecie bóbreckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy było Podhorodyszcze.

Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Dźwinogród, Horodysławice, Hryniów, Kocurów, Mikołajów, Podhorodyszcze, Podjarków, Podsosnów, Romanów i Siedliska[3].

W skład gminy wchodziło 10 gromad:

  • Dźwinogród – obejmowała miejscowości Dźwinogród, Czerniejów, Tatałówka, Żuków
  • Horodysławice – obejmowała miejscowość Horodysławice
  • Hryniów – obejmowała miejscowości Hryniów, Buda pod Mełewom, Buda w Kułakowcu, Buda w Mostyszczu, Na Horach, Sochaniw Młyn, Zalesie
  • Kocurów – obejmowała miejscowość Kocurów
  • Mikołajów – obejmowała miejscowości Mikołajów, Rudka
  • Podhorodyszcze – obejmowała miejscowość Podhorodyszcze, Moczary, Monastyr, Pańczyna, W Pysku
  • Podjarków – obejmowała miejscowość Podjarków
  • Podsosnów – obejmowała miejscowości Podsosnów, Mikołajów ad Gaje
  • Romanów – obejmowała miejscowość Romanów, Czartorysko, Kliszczowa, Łysa Góra, Podciemne, Radowskie
  • Siedliska – obejmowała miejscowości Siedliska, Bogajówka[4].

Po II wojnie światowej obszar gminy został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 539
  4. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”, 19, 17 września 1934, s. 195.