Gołębiak długosterny
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Zenaida macroura[1] | ||
| (Linnaeus, 1758) | ||
| ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Infragromada | ptaki neognatyczne | |
| Rząd | gołębiowe | |
| Rodzina | gołębiowate | |
| Podrodzina | gołębie | |
| Rodzaj | Zenaida | |
| Gatunek | gołębiak długosterny | |
| Synonimy | ||
| ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 | ||
| Zasięg występowania | ||
 tylko zimą (niebieski), tylko latem (jasnozielony), cały rok (ciemnozielony) | ||
Gołębiak długosterny[3], gołębiak karoliński[4], gołąb karoliński[5] (Zenaida macroura) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae).
- Wygląd
- Wierzch ciała brązowy pokryty ciemnymi plamkami. Głowa, przód szyi oraz spód ciała różowopłowe. Ogon długi, klinowaty, sterówki są biało zakończone. Głowa mała, z niebieską obrączką oczną oraz ciemną plamką na pokrywach usznych. Szyja smukła, purpurowy połysk na jej bokach (ledwo widoczny u samicy). Nogi czerwone.
- Zasięg, środowisko
- Pospolity w Ameryce Północnej i Ameryce Środkowej, po Panamę, gdzie jego liczebność wzrasta. Zamieszkuje miasta, farmy, pobliże dróg, zarośla i zadrzewienia na otwartych terenach.
- Rozmiary
- Długość ciała: 28-33 cm, samiec większy. Rozpiętość skrzydeł: 37-45 cm[6].
- Masa ciała
- Waży od 85 do 170 g[6].
- Zachowanie
- Kiedy zrywa się do lotu, słychać świst skrzydeł.
- Pożywienie
- Nasiona, owady, drobne bezkręgowce.
- Rozmnażanie
- Gniazdo z dwoma jajami, pisklęta wykluwają się po 14 dniach. Młode pozostają pod opieką obu rodziców.
- Podgatunki
- Wyróżnia się 5 podgatunków Z. macroura[7][8]:
- Z. m. marginella (Woodhouse, 1852) – zachodnia Kanada i zachodnie USA do południowo-środkowego Meksyku
- Z. m. carolinensis (Linnaeus, 1766) – wschodnia Kanada, wschodnie USA, Bermudy i Bahamy
- Z. m. macroura (Linnaeus, 1758) – Kuba, Haiti, Portoryko i Jamajka
- Z. m. clarionensis (C. H. Townsend, 1890) – wyspa Clarión (u wybrzeży zachodniego Meksyku)
- Z. m. turturilla (Wetmore, 1956) – Kostaryka i zachodnia Panama
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje gołębiaka długosternego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy[2].
- Heraldyka
- Jest jednym z trzymaczy herbu Grenady[9].
| Lęg i dorastanie gołębiaka długosternego | |||||
|---|---|---|---|---|---|
|
|
|
|
|
|
| Jajo w gnieździe | Wysiadywanie jaja | Pisklęta | Osobnik młodociany | Dorosły ptak | Śpiew |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zenaida macroura, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Zenaida macroura. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Columbinae Leach, 1820 - gołębie (Wersja: 2019-07-21). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-06].
- ↑ Paweł Mielczarek, Włodzimierz Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 95, 1999. ISSN 0550-0842.
- ↑ Denis Lepage: Gołębiak karoliński Zenaida macroura (Linnaeus, 1758). Avibase. [dostęp 2015-03-08].
- ↑ a b Na ścieżkach wiedzy. Encyklopedia 100 Ptaków. Bellona SA, 2008, s. 69. ISBN 978-83-11111-78-3.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pigeons (ang.). IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-06].
- ↑ American Mourning Dove (Zenaida macroura) (ang.). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-20)].
- ↑ Jerzy Wrona, Gołębiak długosterny, „Aura”, nr 6, 2005, s. 30–31.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i materiały multimedialne (ang.). W: eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology.