Gökhan Saki

Gökhan Saki
Pseudonim	The Rebel
Data i miejsce urodzenia	18 października 1983 ; Schiedam
Obywatelstwo	Turcja; Holandia
Wzrost	183 cm
Masa ciała	108 kg
Styl walki	boks tajski
Debiut	kick-boxing – 2000; MMA – 2004
Kategoria wagowa	ciężka, półciężka, open
Klub	Mike's Gym (2012–obecnie); Golden Glory (2001–2012); Pasztjerik (1993–2001)
	Bilans walk zawodowych
Liczba walk	kick-boxing – 99; MMA – 3
Zwycięstwa	kick-boxing – 82; MMA – 1
Przez nokauty	kick-boxing – 59; MMA – 1
Porażki	kick-boxing – 16; MMA – 2
Nieodbyte	kick-boxing – 1
	↑ Bilans walk aktualny na 9 czerwca 2023. ;
	Strona internetowa

Gökhan Saki (ur. 18 października 1983 w Schiedam) – turecki kick-bokser oraz zawodnik mieszanych sztuk walki kategorii ciężkiej oraz półciężkiej, posiadający obywatelstwo holenderskie. Były mistrz organizacji Glory w wadze półciężkiej.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Gökhan Saki urodził się i wychował w Holandii w rodzinie tureckich imigrantów. W wieku 10 lat rozpoczął treningi boksu tajskiego pod okiem Jana Patsjerika. Od 2001 roku jest związany z klubem Golden Glory z Bredy. W swojej karierze zdobył kolejno mistrzostwo Holandii, Europy i Świata w muay thai.^[1]

Od 2006 roku walczy w organizacji K-1. Zadebiutował w turnieju K-1 World GP w Amsterdamie, w którym doszedł do finału (przegrał z Bjornem Bregym). Od tej walki był niepokonany. W lipcu 2008 roku zwyciężył w turniej K-1 World GP na Hawajach, wygrywając wszystkie trzy walki przed czasem. We wrześniu pokonał w Seulu Raya Sefo i zakwalifikował się do Finału K-1 World GP, którego stawką był tytuł mistrza K-1 WGP. W ćwierćfinale wygrał z Rusłanem Karajewem, ale w walce o finał został znokautowany przez późniejszego mistrza Remy'ego Bonjasky'ego. Porażka ta zakończyła jego passę 16 zwycięstw z rzędu.

W marcu 2009 roku wziął udział w turnieju o wakujące mistrzostwo K-1 w wadze ciężkiej. W półfinale znokautował Tyone'a Sponga, ale w walce o tytuł niespodziewanie przegrał z Keijiro Maedą^[2]. Tego roku kontuzja wyeliminowała go z wzięcia udziału w eliminacjach do Finału K-1. Do finałowego turnieju awansował natomiast w 2010 roku, nokautując podczas Final 16 Francuza Freddy'ego Kemayo^[3]. Saki, najlżejszy i najniższy zawodnik w 8-osobowej stawce, w ćwierćfinale pokonał po zaciętej walce Daniela Ghiţę. W pojedynku tym doznał złamania prawej ręki, mimo to zdecydował się wyjść do półfinału. Przegrał w nim z Alistairem Overeemem przez nokaut w 1. rundzie po otrzymaniu kopnięcia w złamaną rękę^[4].

Od 2012 związany z Glory World Series, gdzie 12 kwietnia 2014 został jej mistrzem w wadze półciężkiej, pokonując wskutek kontuzji nogi Tyrona Sponga.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

2014-2015: Mistrz Glory w wadze półciężkiej
2014: Glory Light Heavyweight World Championship - 1. miejsce
2011: Ultimate Glory World Series − 1. miejsce
2008: K-1 World GP na Hawajach – 1. miejsce
2008: Mistrz Świata WFCA w wadze superciężkiej
2006: K-1 World GP w Amsterdamie – 2. miejsce
2003: Mistrz Świata Muay Thai
2002: Mistrz Europy Muay Thai
2001: Mistrz Holandii Muay Thai

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Golden Glory. Fighters.. [dostęp 2008-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 października 2008)]. (ang.).
↑ Monty DiPietro: Maeda Takes K-1 Heavyweight Belt; Bonjasky Beats Overeem. [dostęp 2009-03-29]. (ang.).
↑ Stuart Tonkin: F16 - A Changing of the Guard. [dostęp 2010-10-02]. (ang.).
↑ Stuart Tonkin: K-1 WGP 2010: A Monster Crowned. [dostęp 2010-12-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Oficjalna strona Gökhana Saki

[1] Bilans walk aktualny na 9 czerwca 2023.

[2] Golden Glory. Fighters.. [dostęp 2008-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 października 2008)]. (ang.).

[3] Monty DiPietro: Maeda Takes K-1 Heavyweight Belt; Bonjasky Beats Overeem. [dostęp 2009-03-29]. (ang.).

[4] Stuart Tonkin: F16 - A Changing of the Guard. [dostęp 2010-10-02]. (ang.).

[5] Stuart Tonkin: K-1 WGP 2010: A Monster Crowned. [dostęp 2010-12-13]. (ang.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]