Gorysz miarz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() | ||
Systematyka[1] | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | rośliny | |
Klad | rośliny naczyniowe | |
Klad | Euphyllophyta | |
Klad | rośliny nasienne | |
Klasa | okrytonasienne | |
Klad | astrowe | |
Rząd | selerowce | |
Rodzina | selerowate | |
Rodzaj | gorysz | |
Gatunek | gorysz miarz | |
Nazwa systematyczna | ||
Peucedanum ostruthium (L.) Koch Nova Acta Phys.-Med. Acad. Caes. Leop.-Carol. Nat. Cur. 12(1):95. 1824 (Gen. pl. Umbell.) | ||
Synonimy | ||
Imperatoria ostruthium L., Imperatoria major Gray[2] |
Gorysz miarz (Peucedanum ostruthium) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych.
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Występuje na podgórzach i górach Europy Środkowej, północnej części Europy Południowej, jako zadomowiony na Wyspach Brytyjskich i w Skandynawii. W Polsce w Sudetach nad potokami, w innych miejscach bardzo rzadko, zdziczała.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Łodyga
- Żeberkowana, o wysokości 30–60 cm, nierzadko nawet do wysokości 1 m.
- Liście
- Podwójnie trójdzielonpierzaste o wielkości 10–30 cm, z odcinkami szerokojajowatymi szerokości 4–7 cm, na brzegach piłkowane lub wcięte.
- Kwiaty
- Białe lub różowe, zebrane w baldachy.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Siedlisko: Łąki, lasy, zarośla olszowe, skały, brzegi potoków, na glebach wilgotnych, w górach głównie na wysokościach 1400–2800 m n.p.m.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Roślina lecznicza
- Surowiec zielarski: kłącze (Rhizoma Imperatoria), zawiera olejki eteryczne z 95% terpenów, pochodne kumaryny, tłuste oleje, żywice, garbniki.
- Działanie: stosowany przy chronicznych zaburzeniach żołądkowo-jelitowych i dolegliwościach wątrobowych jako środek ogólnie wzmacniający.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-05-01].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jürke Grau, Reinhard Jung, Bertram Münker: Zioła i owoce leśne. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-274-0.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):