Gospodarka Indonezji
 Dżakarta, stolica Indonezji | |
| Informacje ogólne | |
| Waluta | |
|---|---|
| Rok podatkowy | |
| Organizacje gospodarcze | |
| Dane statystyczne | |
| PKB (nominalny) | |
| PKB (ważony PSN) |
1121 mld $ (2011) |
| PKB per capita |
4 700 $ (2011)[1] |
| Wzrost PKB |
6,4% (2011)[1] |
| Struktura PKB | |
| Inflacja |
5,7% (2011) |
| Wymiana handlowa | |
| Eksport |
208,9 mld $ (2011)[1] |
| Import |
172,1 mld $ (2011)[1] |
| Zatrudnienie | |
| Siła robocza |
117 milionów |
| Struktura zatrudnienia | |
| Stopa bezrobocia |
6,7% (2011)[1] |
| Wskaźniki jakości życia | |
| Ludność poniżej progu ubóstwa |
13,33% (2010) |
| Współczynnik Giniego | |
| Finanse publiczne | |
| Dług publiczny |
24,5% PKB (2011) |
| Deficyt budżetowy |
1,2% (2011) |
| Przychody budżetowe |
134,3 mld $ (2011) |
| Wydatki budżetowe |
144,1 mld $ (2011) |
Gospodarka Indonezji jest największą gospodarką regionu Azji Południowo-Wschodniej. Opiera się głównie na przemyśle (46% PKB w 2011), choć rolnictwo także odgrywa dużą rolę (38% zatrudnienia w 2011). Indonezja, jako jedna z największych gospodarek wschodzących, jest członkiem G20[3]. Wchodzi także w skład regionalnych ugrupowań gospodarczych Azji Południowo-Wschodniej: ASEAN i APEC. Indonezja była członkiem OPEC, jednak w styczniu 2009 zawiesiła członkostwo, gdyż w 2004 stała się importerem netto ropy naftowej i wciąż rośnie jej uzależnienie od importu tego surowca. Wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego prowadzą koncerny międzynarodowe i państwowa firma Pertamina, głównie na Sumatrze, Borneo i Jawie. Eksport gazu ziemnego do Japonii (w formie gazu skroplonego). Produkcja ropy naftowej na poziomie 934 kb/d (2007) i cyny.
Przemysł[edytuj | edytuj kod]
Ze względu na wysoki poziom wzrostu gospodarczego, Indonezja zaliczana jest do grupy azjatyckich tygrysów.
Rolnictwo[edytuj | edytuj kod]
Na wyspach indonezyjskich panują warunki wilgotne, tworzące lasy równikowe, stąd możliwości rozwiniętej uprawy są dość ograniczone.
Indonezja jest krajem raczej rolniczym, odgrywającym ważną rolę w gospodarce światowej jako dostawca kauczuku, kakao (w czwórce największych producentów na świecie), pieprzu, chininy. Gospodarka rolno-plantacyjna daje około 60% dochodu narodowego. Trudny teren do zagospodarowania daje Indonezji możliwości uprawy niecałych 15% powierzchni kraju. Głównymi uprawami są ryż, drzewo kauczukowe, herbata, tytoń, różne egzotyczne przyprawy, palma oleista itp.
Emisja gazów cieplarnianych[edytuj | edytuj kod]
Emisja równoważnika dwutlenku węgla z Indonezji wyniosła w 1990 roku 425,285 Mt, z czego tylko 162,749 Mt stanowił dwutlenek węgla. W przeliczeniu na mieszkańca emisja wyniosła wówczas 0,897 t dwutlenku węgla, a w przeliczeniu na 1 dolar PKB 194 kg. Od tego czasu emisje gazów cieplarnianych rosną, a emisja dwutlenku węgla pod koniec XX w. przekroczyła emisje metanu i potem stanowiła mniej więcej połowę całej emisji. Na trzecim miejscu są emisje podtlenku azotu. Wzrost emisji dwutlenku węgla nastąpił we wszystkich grupach źródeł. W latach 90. główną branżą odpowiedzialną za nią było spalanie przemysłowe inne niż energetyczne, ale w drugiej dekadzie to właśnie energetyka stała się głównym emitentem, a niewiele ustępował jej transport. W 2018 emisja dwutlenku węgla pochodzenia kopalnego wyniosła 557,528 Mt, co odpowiadało za 1,5% światowej emisji, a w przeliczeniu na mieszkańca 2,09 t i w przeliczeniu na 1 dolar PKB 179 kg[4].
Handel zagraniczny[edytuj | edytuj kod]
Indonezyjskimi towarami eksportowymi są: surowce energetyczne (ropa naftowa, gaz ziemny, węgiel), tworzywa sztuczne, kauczuk i wyroby z kauczuku, maszyny i urządzenia mechaniczne i elektryczne, materiały i wyroby włókiennicze, produkty przemysłu chemicznego obuwie i galanteria, drewno i wyroby z drewna[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g CIA: Indonesia overview. [w:] The World Factbook [on-line]. [dostęp 2012-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 maja 2016)]. (ang.).
- ↑ Global Peace Index: Global Peace Index 2008 for Indonesia. [dostęp 2009-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-01)]. (ang.).
- ↑ What is the G-20. g20.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-04)]., www.g20.org. data dostępu 2009-11-24
- ↑ Indonesia, [w:] F. Monforti-Ferrario i inni, Fossil CO2 and GHG emissions of all world countries. 2019 report - Study [pdf], Luksemburg: Publications Office of the European Union, 2019, s. 12, 128, DOI: 10.2760/687800, ISBN 978-92-76-11100-9 (ang.).
- ↑ Ministerstwo Gospodarki: INDONEZJA. [dostęp 2013-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-22)].
