Gospodarka Indonezji
|
||
 Dżakarta, stolica Indonezji |
||
| Informacje ogólne | ||
| Waluta | Rupia indonezyjska | |
| Rok podatkowy | Rok kalendarzowy | |
| Organizacje gospodarcze | WTO, ASEAN, OPEC | |
| Dane statystyczne | ||
| PKB (nominalny) | 834,3 mld $ (2011)[1] | |
| PKB (ważony PSN) | 1121 mld $ (2011) | |
| PKB per capita | 4 700 $ (2011)[1] | |
| Wzrost PKB | 6,4% (2011)[1] | |
| Struktura PKB | rolnictwo: 14,9% przemysł: 46% usługi: 39,1% |
|
| Inflacja | 5,7% (2011) | |
| Wymiana handlowa | ||
| Eksport | 208,9 mld $ (2011)[1] | |
| Towary eksportowane | {{{towary-eksportowane}}} | |
| Główni partnerzy | {{{partnerzy-eksportowi}}} | |
| Import | 172,1 mld $ (2011)[1] | |
| Towary importowane | {{{towary-importowane}}} | |
| Główni partnerzy | {{{partnerzy-importowi}}} | |
| Zatrudnienie | ||
| Siła robocza | 117 milionów | |
| Struktura zatrudnienia | rolnictwo: 38,3% przemysł: 12,8% usługi: 48,9% |
|
| Stopa bezrobocia | 6,7% (2011)[1] | |
| Wskaźniki jakości życia | ||
| Ludność poniżej progu ubóstwa | 13,33% (2010) | |
| Współczynnik Giniego | 36,8 (2011)[1][2] | |
| Finanse publiczne | ||
| Dług publiczny | 24,5% PKB (2011) | |
| Deficyt budżetowy | 1,2% (2011) | |
| Przychody budżetowe | 134,3 mld $ (2011) | |
| Wydatki budżetowe | 144,1 mld $ (2011) | |
| Główne źródło | ||
Gospodarka Indonezji jest największą gospodarką regionu Azji Południowo-Wschodniej. Opiera się głównie na przemyśle (46% PKB w 2011), choć rolnictwo także odgrywa dużą rolę (38% zatrudnienia w 2011). Indonezja, jako jedna z największych gospodarek wschodzących, jest członkiem G20[3]. Wchodzi także w skład regionalnych ugrupowań gospodarczych Azji Południowo-Wschodniej: ASEAN i APEC. Indonezja była członkiem OPEC, jednak w styczniu 2009 zawiesiła członkostwo, gdyż w 2004 stała się importerem netto ropy naftowej i wciąż rośnie jej uzależnienie od importu tego surowca. Wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego prowadzą koncerny międzynarodowe i państwowa firma Pertamina, głównie na Sumatrze, Borneo i Jawie. Eksport gazu ziemnego do Japonii (w formie gazu skroplonego). Produkcja ropy naftowej na poziomie 934 kb/d (2007) i cyny.
Spis treści
Przemysł[edytuj]
Ze względu na wysoki poziom wzrostu gospodarczego, Indonezja zaliczana jest do grupy azjatyckich tygrysów.
Rolnictwo[edytuj]
Na wyspach indonezyjskich panują warunki wilgotne, tworzące lasy równikowe, stąd możliwości rozwiniętej uprawy są dość ograniczone.
Indonezja jest krajem raczej rolniczym, odgrywającym ważną rolę w gospodarce światowej jako dostawca kauczuku, kakao (w czwórce największych producentów na świecie), pieprzu, chininy. Gospodarka rolno-plantacyjna daje około 60% dochodu narodowego. Trudny teren do zagospodarowania daje Indonezji możliwości uprawy niecałych 15% powierzchni kraju. Głównymi uprawami są ryż, drzewo kauczukowe, herbata, tytoń, różne egzotyczne przyprawy, palma oleista itp.
Handel zagraniczny[edytuj]
Indonezyjskimi towarami eksportowymi są: surowce energetyczne (ropa naftowa, gaz ziemny, węgiel), tworzywa sztuczne, kauczuk i wyroby z kauczuku, maszyny i urządzenia mechaniczne i elektryczne, materiały i wyroby włókiennicze, produkty przemysłu chemicznego obuwie i galanteria, drewno i wyroby z drewna[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g CIA: Indonesia overview (ang.). W: The World Factbook [on-line]. [dostęp 16 marca 2012].
- ↑ Global Peace Index: Global Peace Index 2008 for Indonesia (ang.). [dostęp 2009-11-24].
- ↑ What is the G-20, www.g20.org. data dostępu 2009-11-24
- ↑ Ministerstwo Gospodarki: INDONEZJA. [dostęp 2013-04-03].
|
|||||||
