50°23′13″N 17°44′19″E/50,386944 17,738611Gostomia (województwo opolskie)
| ||||
| ||||
 Kościół pw. Aniołów Stróżów | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  opolskie
| |||
| Powiat | prudnicki | |||
| Gmina | Biała | |||
| Liczba ludności | 450[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 77 | |||
| Kod pocztowy | 48-210[2] | |||
| Tablice rejestracyjne | OPR | |||
| SIMC | 0491239 | |||
Położenie na mapie gminy Biała  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | ||||
| 50°23′13″N 17°44′19″E/50,386944 17,738611
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Gostomia (dodatkowa nazwa w j. niem. Simsdorf) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała[3][4]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Płaskowyżu Głubczyckiego, będącego częścią Niziny Śląskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 450 osób[1].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 7,5 km od granicy z Czechami, w zachodniej części Płaskowyżu Głubczyckiego. Należy do Euroregionu Pradziad[5]. Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[6].
Środowisko naturalne[edytuj | edytuj kod]
W Gostomi panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +8,2 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Biedrzychowic wynoszą 623 mm. Dominują wiatry zachodnie[7].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod polską nazwą Gostomio oraz niemiecką – Simsdorf we fragmencie „Der Ort wird im generallen Simsdorf, polnisch Gostomio genannt.”[8]. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje wieś pod polską nazwą Gostomie, a także niemiecką Simsdorf podając również nazwy wynotowane z historycznych dokumentów we fragmencie: „Simsdorf (1223 Goscoma, 1401 Semisdorf, 1534 Gostomi, polnisch Gostomie)”[9].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś po raz pierwszy wzmiankowana była w 1233 jako „Gostoma”. Pierwsza wzmianka o tutejszej parafii Aniołów Stróżów pochodzi z rejestru dziesięcin z 1335[10].
Obecny kościół Aniołów Stróżów został wybudowany w 1788[11].
Po I wojnie światowej we wsi powstał pomnik upamiętniający mieszkańców wsi, którzy zginęli podczas niej.
W latach 1945–1950 Gostomia należała do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego.
W latach 1945–1954 siedziba gminy Gostomia, a w latach 1954–1972 gromady Gostomia.
W marcu 1951 pochodząca z Gostomi praczka Waleria Kaczor uczestniczyła w największej lądowej ucieczce polskich żołnierzy na Zachód.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[12]:
- kościół par. pod wezwaniem Aniołów Stróżów, z 1788 r.
- wiatrak holender, z XVIII w., trzystuletni młyn
inne zabytki:
- zabytkowe kaplice.
Ludzie urodzeni w Gostomi[edytuj | edytuj kod]
- Filip Robota (1841–1902), nauczyciel, działacz oświatowy i społeczno-narodowy na Śląsku
- Władysław Robota (1872–1939), ksiądz katolicki, działacz narodowy i społeczny
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 323 [dostęp 2020-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Mapa interaktywna, emapy.com [dostęp 2020-07-18].
- ↑ Bank Danych o Lasach – Mapa, bdl.lasy.gov.pl [dostęp 2021-01-23].
- ↑ Klimat: Gostomia: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu – Climate-Data.org, pl.climate-data.org [dostęp 2020-07-18].
- ↑ Johann Knie 1830 ↓, s. 729.
- ↑ Felix Triest 1865 ↓, s. 1096.
- ↑ Rocznik Diecezji Opolskiej. Opole: Wydawnictwo Świętego Krzyża, 2006, s. 78. ISBN 83-7342-095-9. (pol.)
- ↑ Johann Knie 1830 ↓, s. 638.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 103. [dostęp 2013-01-08].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Johann Knie: Alpabetisch, Statistisch, Topographische Uebersicht aller Dorfer, Flecken, Stadt und andern Orte der Konigl. Preus. Provinz Schlesien... Breslau: Barth und Comp., 1830.
- Felix Triest: Topographisches handbuch von Oberschlesien. Breslau: Verlag von Wilh. Gottl. Korn, 1865.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| |||||||||||||||||
