Grażyna Maria Grabowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grażyna M. Grabowska
Wicedyrektorka Filmoteki Narodowej
Okres urzędowania

od 2012
do 2016

Główna Kustoszka Zbiorów Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego
Okres urzędowania

od 2016

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Grażyna Maria Grabowska (ur. w Poznaniu) – popularyzatorka i znawczyni kina, wieloletnia szefowa programowa Kina Iluzjon[1], programerka[2][3], autorka i redaktorka kilkudziesięciu wydawnictw i publikacji o tematyce filmowej[4][5][6][7][8][9], w latach 2012–2016 wicedyrektorka Filmoteki Narodowej[10], od 2016 roku Główna Kustoszka Zbiorów Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego[11].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1987 ukończyła Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (magistrantka Jerzego Toeplitza). W latach 1992–1998 była ekspertką komisji scenariuszowej przy Komitecie Kinematografii. Brała udział w przygotowaniu i realizacji przeglądów filmowych przygotowywanych we współpracy m.in. z Instytutem Goethego w Warszawie, British Council, Włoskim Instytutem Kultury czy Instytutem Cervantesa. Efektem tej współpracy były dziesiątki przeglądów monograficznych i tematycznych[potrzebny przypis]. W latach 1994–1995 była redaktorką prowadzącą „Kwartalnika Filmowego Iluzjon”. W 1998, w cyklicznym plebiscycie publiczności ogłaszanym przez „Gazetę Wyborczą”, zarządzane przez nią Kino Iluzjon zdobyło tytuł „Miejsca Magicznego”[12]; w 2001 r., odznaczone zostało przez Radę Miasta Stołecznego Warszawy wyróżnieniem i medalem „Zasłużony dla Warszawy”[13]. W latach 2007–2015 współpracowała z Międzynarodowym Festiwalem Nowe Horyzonty we Wrocławiu, przygotowując coroczne „Wieczory Filmoteki Narodowej” – prezentacje niemych filmów z muzyką na żywo, a także przeglądy tematyczne i monograficzne. W 2009 r. otrzymała nagrodę „Złoty Liść Retro” za zorganizowanie obchodów 100-lecia filmu polskiego i popularyzację kinematografii polskiej okresu Dwudziestolecia[14]. W 2008 roku kierowane przez Grażynę M. Grabowską Kino Iluzjon otrzymało tytuły: Miejsce Roku 2008 – nagrodę Gazety Wyborczej, „Wdechę Publiczności” i „Wdechę Dziennikarzy”[15]. W roku 2013 uczestniczyła w powstaniu serii filmów realizowanych dla TVP Historia pt. „Z Archiwum Filmoteki Narodowej” (jako współscenarzystka i narratorka). W 2015 roku została odznaczona przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kino Iluzjon - Stowarzyszenie Filmowców Polskich [online], sfp.org.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  2. Polita, czyli nowa twarz starego kina. Rzeczpospolita. [dostęp 2023-01-31]. (pol.).
  3. „Warszawa Singera” w Filmotece Narodowej. Onet Kultura, 2013-08-22. [dostęp 2023-01-31]. (pol.).
  4. Noce i dnie. Opowieść o filmie Jerzego Antczaka – Stowarzyszenie Filmowców Polskich (sfp.org.pl).
  5. Potop Redivivus - Stowarzyszenie Filmowców Polskich [online], sfp.org.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  6. HISTORIA POLSKIEGO FILMU - KSIĄŻKI - AKADEMIA POLSKIEGO FILMU. akademiapolskiegofilmu.pl. [dostęp 2023-02-13].
  7. HISTORIA POLSKIEGO FILMU - KSIĄŻKI - AKADEMIA POLSKIEGO FILMU. akademiapolskiegofilmu.pl. [dostęp 2023-02-13].
  8. Grażyna M. Grabowska: Varsavia e Roma – cine-topografia di due città. Filmoteka Narodowa, 2006. [dostęp 2023-02-13]. (pol.).
  9. Cud nad Wisłą bez słów. wyborcza.pl. [dostęp 2023-02-13].
  10. „Rok 1863” po niemal stu latach wraca do kin. Culture.pl. [dostęp 2023-01-31]. (pol.).
  11. Działy. FINA. [dostęp 2023-01-31]. (pol.).
  12. Alicja MP: Za darmo na film do Iluzjonu. Nasze Miasto, 2009-05-13. [dostęp 2023-02-13]. (pol.).
  13. Kino Iluzjon Filmoteki Narodowej. www.iluzjon.fn.org.pl. [dostęp 2023-02-13].
  14. Fototeka. Fototeka. [dostęp 2023-02-13]. (pol.).
  15. Wdechy 2008 rozdane MKiDN – 2009. [dostęp 2023-02-13]. (pol.).
  16. MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. [dostęp 2023-02-13]. (pol.).