50°56′25″N 21°56′51″E/50,940278 21,947500Grabówka (powiat kraśnicki)
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
500 |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
23-235[1] |
| Tablice rejestracyjne |
LKR |
| SIMC |
0786294 |
Położenie na mapie gminy Annopol  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego  | |
| 50°56′25″N 21°56′51″E/50,940278 21,947500
| |
Grabówka – wieś w Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Annopol.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego wieś została założona w XV w. przez ród Pszonków, a następnie przeszła do Sienieńskich, którzy w XVI w. wznieśli w Grabówce rezydencję o charakterze obronnym. Klucz grabowiecki składał się wówczas ze wsi Boiska, Sosnowa Wola, Mazanów i Wałowice. Kolejnymi właścicielami majątku w XVII w. zostali Myszkowscy h. Jastrzębiec z Mirowa, a w XVIII w. Moszyńscy h. Nałęcz. Po śmierci kasztelana lubelskiego Leona Moszyńskiego w wyniku wieloletnich procesów majątek znalazł się w rękach Henryka Dembińskiego, który po powstaniu listopadowym emigrował za granicę, a dobra zostały skonfiskowane przez rząd[2].
W latach 40. XIX w. klucz grabowiecki nabył Jan Herniczek h. Kotwicz[3], który doprowadził do rozkwitu gospodarczego wsi, rozwijając w swych dobrach sadownictwo i pszczelarstwo[4]. W 1873 Grabówka została rozkolonizowana, a w 1880 w parku dworskim Herniczka w Grabówce odkopano ruiny dawnego pałacu z doskonale zachowanymi dwupiętrowymi piwnicami, które ówczesny właściciel, Jan Herniczek, odremontował i adaptował na swoje potrzeby[2]. Równocześnie wykopano staw, w którym znaleziono pozostałości po moście, prowadzącym niegdyś do dawnego pałacu[5]. Po śmierci Jana Herniczka w 1884 r. dziedzicami dóbr zostają jego dzieci, Adam Herniczek - absolwent Królewskiej Akademii Rolniczej w Proskau[6], i Emilia z Herniczków Jabłoszewska (Jabłuszewska). W 1895 r. Emilia Jabłuszewska wydzierżawiła majątek Lucjanowi Skrzetuskiemu, który doprowadził go do bankructwa dzięki swemu doradcy – Lejzorowi Fajnowi[7].
W 1942 r. doszło w Grabówce do wydarzeń związanych z walkami pomiędzy dwoma frakcjami komunistycznej partyzantki wewnątrz GL/PPR, które zakończyły się pogromem w Ludmiłówce. W 1946 r. miejscowość została odznaczona Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy[8].
Urodzeni[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 336 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Wisła, Miesięcznik Geograficzny i Etnograficzny, Warszawa 1902, s. 412
- ↑ A. Boniecki, Herbarz polski, tom 7, s. 270-271
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom II, s. 779-780
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom II, s. 779
- ↑ Die landwirthschaftliche Akademie Proskau, Berlin 1872, s. 119
- ↑ Z kart historii, Szkoła Podstawowa w Starych Boiskach
- ↑ 19 sierpnia 1946 „za pomoc udzielaną oddziałom partyzanckim w czasie okupacji” M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 170
